Ŝtiparo
Ŝtiparo estas kunigitaj, kutime staple, brullignoj.
La ŝtiparo destinitas por teni kaj konservi brullignoj, tiel sub la libera ĉielo, kiel ankaŭ sub tegmentita loko. La lasta preferindas, ĉar ŝtippecoj de brullignoj ne malsekiĝas, sed sekiĝas.
La nomo devenas de la vorto "ŝtipo".
Formoj de ŝtiparoj redakti
Kutima maniero de konstruado de ŝtiparo estas stapla. Ĉi tiu maniero estas priskribita en multaj ŝtataj normoj kaj instrukcioj. Stapligo ebligas kompakte plenigi spacon, sed la staplo ne estas stabila, pro tio la grandajn staplajn ŝtiparojn oni devas firmigi pere de krucigitaj ŝtippecoj.
Alternativa maniero de ŝtippeca kunmetado estas rondtura. Por la ŝtiparo en formo de la turo estas karakteriza altgranda stabileco, eĉ dum forta vento.