Adam Weishaupt

Johann Adam WEISHAUPT (naskiĝis la 6-an de februaro 1748 en Ingolstadt, mortis la 18-an de novembro 1830 en Gotha) estis germana filozofo kaj fondinto de la Ordeno de Iluminatoj, sekreta societo kun originoj en Bavario.

Adam Weishaupt
Persona informo
Adam Weishaupt
Naskiĝo	6-an de februaro 1748 (1748-02-06) en Ingolstadt
Morto	18-an de novembro 1830 (1830-11-18) (82-jaraĝa) en Gotha
Tombo	Friedhof II der Sophiengemeinde Berlin vd
Religio	diismo vd
Lingvoj	latina • germana vd
Loĝloko	Gotha vd
Ŝtataneco	Reĝlando Bavario vd
Alma mater	Universitato de Ingolstadt • Jesuit College of Ingolstadt vd
Familio
Patro	Johann Georg Weishaupt vd
Profesio
Alia nomo	Spartakus • Spartacus vd
Okupo	filozofo • verkisto • universitata instruisto • kanonisto • advokato • teologo vd
Laborkampo	filozofio • metafiziko • epistemologio • etiko vd
Membrecoj Membrecoj Iluminatoj • Bavaria Akademio de la Scienco • framasonismo vd
Filozofo
vd	Fonto: Vikidatumoj

Adam Weishaupt, fondinto de Iluminatoj

Vivo

Adam Weishaupt naskiĝis en Bavario. La patro de Weishaupt Johann Georg Weishaupt (1717-1753) mortis kiam la knabo estis kvin jaraĝa. Post la morto de lia patro li venis sub la kuratorecon de lia baptopatro Johann Adam Freiherr von Ickstatt kiu, kiel lia patro, estis profesoro pri juro ĉe la Universitato de Ingolstadt. Ickstatt estis propagandanto de la filozofio de Christian Wolff kaj de la klerismo, kaj li influis la junan Weishaupt per sia raciismo. Weishaupt komencis sian formalan edukadon kiel sepjaraĝa en jezuabo ita lernejo. Li poste enskribiĝis ĉe la Universitato de Ingolstadt kaj diplomiĝis en 1768, 20jaraĝa li doktoriĝis pri juro. En 1772 li fariĝis profesoro pri juro. La sekvanta jaro li edziĝis kun Afra Sausenhofer el Eichstätt.

Post la subpremado fare de Klemento la 14-a de la Ordo de Jezuitoj en 1773, Weishaupt fariĝis profesoro pri kanona juro, posteno kiu estis aranĝita ekskluzive fare de la jezuitoj ĝis tiu tempo. En 1775 Weishaupt estis enkondukita en la empiria filozofio de Johann Georg Heinrich Feder de la Universitato de Göttingen. Kaj Feder kaj Weishaupt poste fariĝus kontraŭuloj de Kanta idealismo.

Fondinto de Iluminatoj

En tempo, aliflanke, kiam ekzistis neniu finaĵo rilate al farado de ludo kaj fitraktado de sekretaj societoj, mi planis fari uzon de tiu homa astenio por reala kaj digna celo, por la avantaĝo de homoj. mi deziris fari kion la kapoj de la ekleziaj kaj laikaj aŭtoritatoj devus esti farintaj de virto de iliaj oficejoj. . .

La 1-an de majo, 1776 Weishaupt formis la asocion nome Ordeno de Perfektuloj. Li adoptis la nomon de Frato Spartako ene de la ordeno. Kvankam la ordeno ne estis egalrajteca aŭ demokrata, ĝia misio estis la forigo de ĉiuj monarĥaj registaroj kaj ŝtataj religioj en Eŭropo kaj ĝiaj kolonioj.

Weishaupt skribis: la finoj pravigis la rimedojn. La fakta karaktero de la socio estis formita laŭ la jezuitoj, kaj estis kompleksa reto de spionoj kaj kontraŭspionoj. Ĉiu izola ĉelo de iniciatoj raportas al ĉefo, kiun ili ne konis, partio-strukturo kiu estis multe adoptita de kelkaj postaj grupoj.

Weishaupt estis iniciinta en la framasona loĝio Theodor zum guten Rath, ĉe Munkeno en 1777. Lia projekto de lumo, lumigi la komprenon proksime de la suno, de racio, kiu dispelos la nubojn de superstiĉo kaj de antaŭjuĝo estis nebonvena reformo. Baldaŭ tamen li evoluigis proprajn gnostikajn misterojn, kun la celo de perfektigado de homa naturo tra reedukado por atingi komunuman staton kun naturo, liberigita de registaro kaj fakorganizita religio. Li komencis labori direkte al asimilado de sia sistemo de Iluminatismo kun tiu de framasonismo.

Li skribis: "Mi ne alportis Deismon en Bavarion pli ol en Romo. Mi trovis ĝin ĉi tie, en granda vigleco, pli sufiĉegante ol en ajna de la najbaraj Protestantaj Ŝtatoj. Mi estas fiera esti sciata al la mondo kiel la fondinto de Iluminatoj."

La radikala raciismo de Weishaupt kaj vortprovizo ne estis sukcesa. Skribado kiu estis kaptita en 1784 estis interpretita kiel ribelema, kaj la socio estis ekskludita fare de la registaro de tiu ŝtato fare de Karl Theodor, Princelektisto de Bavario, en 1784. Weishaupt perdis sian postenon ĉe la Universitato de Ingolstadt kaj forfuĝis de Bavario.

Verkoj

• Oratio panegirica in Laudem Egolphi a Knoeringen Episcopi quondam Augustani (1768)
• De Lapsu Academiarum Commentatio Politica (1775)
• Vollständige Geschichte der Verfolgung der Illuminaten in Bayern (1785)
• Apologie der Illuminaten (1786)
• Schilderung der Illuminaten (1786)
• Über Materialismus und Idealismus (1786)
• Einleitung zu meiner Apologie (1787)
• Kurze Rechtfertigung meiner Absichten (1787)
• Nachtrag zur Rechtfertigung meiner Absichten (1787)
• Das verbesserte System der Illuminaten (1787)
• Apologie des Misvergnügens und Übels (1787)
• Nachtrage von weitern Originalschriften, welche die Illuminatensekte überhaupt, sonderbar aber den Stifter derselben Adam Weishaupt, betreffen, und bey der auf dem Baron Bassusischen Schloß zu Sandersdorf, einem bekannten Illuminaten-Neste, vorgenommenen Visitation entdeckt, sofort auf Churfürstlich höchsten Befehl gedruckt und zum geheimen Archiv genommen worden sind … (1787)
• Über die Gründe und Gewißheit der Menschlichen Erkenntniß (1788)
• Über die Kantischen Anschauungen und Erscheinungen (1788)
• Zweifel über die Kantischen Begriffe von Zeit und Raum (1788)
• Pythagoras, oder Betrachtungen über die geheime Welt- und Regierungskunst (1790)
• Über Wahrheit und sittliche Vollkommenheit (1793)
• Über die Lehre von den Gründen und Ursachen aller Dinge (1794)
• Über die Selbsterkenntnis, ihre Hindernisse und Vorteile (1794)
• Die neuesten Arbeiten des Spartacus (d. i. Adam Weishaupt) und Philo (t.s. Adolph Knigge) in dem Illuminaten-Orden (1794, hrsg. Ludwig Adolf Christian Grolmann)
• Philo an die versammelten Repräsentanten des Wirtembergischen Volks (1797)
• Über die Zwecke oder Finalursachen (1797)
• Über die Hindernisse der baierischen Industrie und Bevölkerung (1802)
• Die Leuchte des Diogenes (1804)
• Über die Staats-Ausgaben und Auflagen (1817)
• Über das Besteuerungs-System (1818)

Notoj

• b co d Allgemeine Deutsche Biographie Vol. 41, p. 539.
• b co Engel, Leopold. Geschichte des Illuminaten-tiu de ordens. Berlino: H. Bermühler Verlag, 1906.
• b tiu de van Dülmen, Rikardo. Der Geheimbund der Illuminaten. Stuttgart: Frommann-Holzboog, 1975.
• b Stauffer, Vernon. Nov-Anglio kaj la bavara Illuminati. Columbia universitato, 1918.
• b Engel 22.
• Allgemeine Deutsche Biographie Vol. 13, pp. 740-741.
• Freninger, Franz Xaver, ed. Das Matrikelbuch der Universitaet Ingolstadt-Landshut-München. München: A. Eichleiter, 1872-a 31.
• Hartmann, Peter Claus. Bayerns Weg en ĵetkubo Gegenwart. Regensburg: Pustet, 1989-a 262-a Ankaŭ, Bauerreiss, Romuald. Kirchengeschichte Bayerns. Vol. 7. St. Ottilien: EOS Verlag, 1970-a 405.
• Freninger 47.
• Engel 25-28.
• Freninger 32.
• Engel 31.
• Engel 33. Ankaŭ, Allgemeine Deutsche Biographie Vol. 41, p. 540.
• Engel 61-62.
• Allgemeine Deutsche Biographie Vol. 6, pp. 595-597.
• Beiser, Frederick C. La Sorto de Kialo. Harvard University Press, 1987. 186-88.
• Schneider, Heinrich. Serĉado de Misteroj. Represaĵo. Whitefish, MT: Kessinger Publishing, 2005. 24. ISBN 1-4191-8214-5
• George Washington - Letero al la Honorinda G. W. Snyder (24 oktobro 1798)
• b " Tomaso-Jefferson al tiu de Reverend James Madison, januaro 31, 1800, La Tomaso Jefferson Paperoj (amerika Memoro de la Biblioteko de Kongreso) " . Elŝutita 2007-04-08.