Aechmophorus
Aechmophorus[1] estas genro de birdoj de la familio de Podicipedoj aŭ greboj.
 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||
| ||||||||||||
|
A. occidentalis | ||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||
Ĝi havas du vivantajn reprezentantojn kiuj reproduktiĝas en okcidenta Nordameriko.
- Okcidenta grebo, Aechmophorus occidentalis
- Klarka grebo, Aechmophorus clarkii
Oni priskribis prahistorian specion el restoj de fosilioj:
- Aechmophorus elasson (fina Plioceno de Okcidenta Usono)
Kvankam la du vivantaj specioj aspektas tre similaj, la beko-formo kaj koloraro, same kiel la plumoj ĉe la skarlatruĝa okulo povas esti uzataj por determini la precizan specion.
Distingaj karakteroj redakti
La Okcidenta grebo havas rektan bekon kun verdecflava koloro male al la Klarka grebo, kiu havas iom suprenturnan, brile oranĝecflavan bekon. Ĉe ambaŭ specioj la masklo havas pli longan kaj akran bekon ol tiu de la ino, kio iĝas distinga karaktero.[2] Ĉiuj specioj de greboj montras la modelon de lobecaj kruroj. Aspra haŭtaĵo ĉirkaŭas ĉiun fingron separate, havigante pli da areo por efika naĝado. Tiu formo pliigas la povon peliĝi per frapo kaj malpliigas bremsadon kiam la birdo rekuperiĝas.[3] Skeletaj mezuroj el ambaŭ specioj, kunaveraĝe, montris je ĝenerale la Okcidenta grebo estas pli granda ol la Klarka grebo.[4] Ambaŭ specioj diferencas ankaŭ pro siaj avertaj alvokoj. La Okcidenta grebo elsendas alvokon kiu inkludas du distingajn notojn “krii-krii”, dum tiu de la la Klarka grebo konsistas el ununura noto “kriiit”, pli trenita.[5]
Distribuado kaj kutimaro redakti
Okcidenta Nordameriko estas hejmo por preskaŭ ĉiuj individuoj de ambaŭ grebospecioj. Kiam okazas migrado, la birdoj de nordaj teritorioj veturas okcidente en aroj, nokte al la marbordo de la Pacifiko. Kaj la Okcidenta grebo kaj la Klarka grebo vintrumas en ŝirmaj golfetoj aŭ estuaroj de la marbordo de Pacifiko kaj somerumas en nesalakvaj lagoj kun marĉa vegetaĵaro same kiel grandaj malfermaj akvareoj. La nestolokoj estas kutime en neprofundakvaj marĉoj. Kaj maskloj kaj inoj helpas konstrui flosantan platforman neston el vegetaĵaro (Kaufman 1996). Pro la kolonia naturo de tiuj birdoj la nestoj devas esti konstante zorgataj dum la reprodukta sezono. Kaze de malzorgo aliaj birdoparoj serĉantaj nestolokojn povas konkeri la platformon.[6]
Tiuj du specioj, kiel ĉe plej greboj, manĝas dieton konsistan ĉefe el fiŝoj. Ili manĝas ankaŭ krustulojn, insektojn, vermojn kaj salamandrojn.[7] Manĝoteknikoj komponiĝas el nombro de piedelpelitaj plonĝoj. Nuna studaro asociigas la uzadon de saltaj plonĝoj fare de la Klarka grebo, per kiuj tiu birdospecio esence saltas el akvo antaŭ submerĝi, kio permesas atingi pli profunde sub la surfaco, kio eble havigas niĉoseparadon inter ambaŭ specioj.[2]
Reproduktado redakti
La Okcidenta grebo kaj la Klarka grebo partoprenas en pariĝada memmontrado konata kiel partnernutrado. Tio okazas regule inter pariĝinta paro dum la periodo antaŭ eloviĝo. Ĉe ambaŭ specioj partnernutrado ŝajne oftiĝas antaŭ la ovodemetado kaj rezultas en masklo havigante grandajn kvantojn de manĝo al la petanta ino.[6] Paroj ankaŭ engaĝiĝas en spektakla memmontrado, reciproke frapante pugon kaj "kurante" sur la akvosurfaco kun flanko flanke, farante laŭtan plaŭdadan sonon per siaj piedoj. Tiu memmontrado estas farata ne nur de pariĝintaj paroj, sed povas esti farata ankaŭ de du maskloj konkurence por ino same kiel ino kun du maskloj. Tamen oni sugestis, ke la "kurada" ceremonio estas farata por pli ol ununura celo.
La tipa ovokvanto por kaj la Okcidenta grebo kaj la Klarka grebo estas inter 2 kaj 4 ovoj por sezono. Ili estas kutime palbluecblankaj kaj makuliĝas ĉeneste al makulecbruna.[6][7] La lanugaj idoj de la Okcidenta grebo montras uniforme grizan dorson, blankan ventron kun malhela makulo en frunto. Tio diferencas en la Klarka grebo kies junuloj estas preskaŭ tute blankaj. Idoj de ambaŭ specioj havas areon de haŭto en la krono kiu ŝanĝas koloron el oranĝa al skarlata se la ido bezonas manĝon aŭ estas stresa.[8] Maskloj tendencas ĉasi kaj nutri la idojn pli ofte ol la inoj, tamen ili kaptas nur unu fiŝon dum ĉiu plonĝo.[4] Elnestiĝo okazas tuj horojn post la lasta ido eloviĝas. La duonfrumaturaj idoj veturas sur la dorso de unu el la gepatroj dum kelkaj semajnoj, kio nomiĝas dorsozorgado kaj ambaŭ gepatroj partoprenas en la agado. Dum la unuaj du semajnoj post eloviĝo la idoj estas komplete kamuflaj ĉe la patraj dorsoplumoj kaj progrese iĝos pli videblaj. La idoj restos ĉe siaj gepatroj kiam videblas predantoj aŭ dum manĝado.[9]
Referencoj redakti
- ↑ Etimologio: Aechmophorus, "harpun-portanto", el Antikva greka aiĥme (harpuno) + foros (kiu portas ion), alude al ties beko.
- ↑ 2,0 2,1 Nuechterlein, Gary L. & Buitron, Deborah P. (1989). “Diving Differences between Western and Clark's Grebes”, Auk 106 (3), p. 467–470.
- ↑ Johansson, L. C. & Norberg, U. M. Lindhe (2001). “Lift-Based Paddling in Diving Grebe”, Journal of Experimental Biology 204 (10), p. 1687–1696.
- ↑ 4,0 4,1 Livezey, Bradley C. & Storer, Robert W. (1992). “Morphometric Comparison of Skeletons of the Western Grebe Complex Aechmophorus of the United States and Canada”, Condor 94 (3), p. 668–679. doi:10.2307/1369251.
- ↑ Nuechterlein, Gary L. (1981). “Courtship Behavior and Reproductive Isolation Between Western Grebe Color Morphs”, Auk 98 (2), p. 335–349.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Nuechterlein, Gary L. & Storer, Robert W. (1989). “Mate Feeding by Western and Clark's Grebes”, Condor 91 (1), p. 37–42. doi:10.2307/1368146.
- ↑ 7,0 7,1 Kaufman, Kenn (1996): Lives of North American Birds. Houghton Mifflin Company, New York, NY. ISBN 0-395-77017-3
- ↑ Storer, Robert W. (1967). “The Patterns of Downy Grebes”, Condor 69 (5), p. 469–478. doi:10.2307/1366147.
- ↑ Nuechterlein, Gary L. (1988). “Parent-Young Vocal Communication in Western Grebes”, Condor 90 (3), p. 632–636. doi:10.2307/1368352.
