Akridomanĝa ammodramo

La Akridomanĝa ammodramo, Ammodramus savannarum, estas malgranda birdo de la grupo de la Amerikaj paseroj kaj genro de Ammodramoj. La 11 specioj de Ammodramus loĝas en marĉoj kaj herbejoj.

Kiel legi la taksonomion Akridomanĝa ammodramo
Akridomanĝa ammodramo
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia Filumo: Ĥorduloj Chordata Klaso: Birdoj Aves Ordo: Paseroformaj Passeriformes Familio: Pasereledoj Passerellidae Genro: Ammodramus Specio: A. savannarum
Dunomo
Ammodramus savannarum (Gmelin, 1789)
Konserva statuso
Konserva statuso: Malplej zorgiga
Aliaj Vikimediaj projektoj

Plenkreskuloj havas suprajn partojn striecajn je bruna, griza, blanka kaj nigra; ili havas helbrunan bruston, blankan ventron kaj mallongan brunan voston. Ties vizaĝo estas helbruna kun hela okulringo, flaveca brida makulo kaj malhelbruna krono kun centra mallarĝa hela strio. Estas regionaj variaĵoj laŭ aspekto de tiu birdo.

Ties reprodukta habitato estas malferma kamparo kaj prerioj tra suda Kanado, Usono, Meksiko kaj Centrameriko, kun malgranda endanĝerita populacio en Andoj de Kolombio kaj (eble nur iame) Ekvadoro. La nesto estas bone kaŝita malferma tasformo surgrunda sub vegetaĵaro.

La nordaj populacioj migras al suda Usono, Meksiko, Centrameriko kaj Karibio.

Ili manĝas sur grundo inter vegetaĵaro, ĉefe insektojn, kaj ĉefe akridojn, kaj semojn.

La kanto de tiu birdo estas zumeca tik tuk zee, simila al la sono farita de akrido. Malkiel aliaj membroj de la paserfamilio de la Ammodramoj, ili pretas kanti el malfermaj kaj rimarkindaj ripozejoj. Kiel multaj herbejaj birdoj, ankaŭ la nombro de tiu specio malpliiĝis en multaj partoj de ties teritorioj, inklude falon de 98 % en Novjorkio.

Referencoj

• BirdLife International (2004). Ammodramus savannarum. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 5a Majo 2006. Malplej Zorgiga.

Eksteraj ligiloj

• Informaro kaj Fotoj de Akridomanĝa ammodramo – Suddakotaj Birdoj kaj Birdumo
• Speciinformaro pri Akridomanĝa ammodramo - Laboratorio Cornell de Ornitologio
• Akridomanĝa ammodramo - Ammodramus savannarum - USGS Patuxent Birdidentigejo
• Grasshopper Sparrow photo galleryAkridomanĝa ammodramo VIREO
• Birdosonoj de Florida Akridomanĝa ammodramo Arkivigite je 2011-01-06 per la retarkivo Wayback Machine

Literaturo

Libro

• Vickery, P. D. 1996. Grasshopper Sparrow (Ammodramus savannarum). In The Birds of North America, No. 239 (A. Poole and F. Gill, eds.). The Academy of Natural Sciences, Philadelphia, PA, and The American Ornithologists’ Union, Washington, D.C.

Informo

• Cannings RJ. (1995). Status of the grasshopper sparrow in British Columbia. Canadian Research Index. p. n/a.

Tezoj

• Ahlering MA. Ph.D. (2005). Settlement cues and resource use by Grasshopper Sparrows and Baird's Sparrows in the Upper Great Plains. University of Missouri - Columbia, United States, Missouri.
• Ammer FK. Ph.D. (2003). Population level dynamics of grasshopper sparrow populations breeding on reclaimed mountaintop mines in West Virginia. West Virginia University, United States, West Virginia.
• Dillery DG. Ph.D. (1961). FOOD HABITS OF SAVANNAH AND GRASSHOPPER SPARROWS IN RELATION TO FOODS AVAILABLE. The Ohio State University, United States, Ohio.
• Gamble K. M.S. (2005). Habitat use in Baird's and grasshopper sparrows. University of Missouri - Columbia, United States, Missouri.

Artikoloj

• Arguedas-Negrini N. (2001). Distribution, habitat and behavior of grasshopper sparrows, Ammodramus savannarum (Passeriformes : Emberizidae) in northeastern Nicaragua. Revista De Biologia Tropical. vol 49, no 2. pp. 703–707.
• Balent KL & Norment CJ. (2003). Demographic characteristics of a Grasshopper Sparrow population in a highly fragmented landscape of western New York State. Journal of Field Ornithology. vol 74, no 4. pp. 341–348.
• Behrend FW. (1973). Occurrences of the Grasshopper Sparrow Ammodramus-Savannarum at High Altitude on a Southern Appalachian Grass Bald. Journal of the Tennessee Academy of Science. vol 48, no 2.
• Bulgin NL, Gibbs HL, Vickery P & Baker AJ. (2003). Ancestral polymorphisms in genetic markers obscure detection of evolutionarily distinct populations in the endangered Florida grasshopper sparrow (Ammodramus savannarum floridanus). Molecular Ecology. vol 12, no 4. pp. 831–844.
• Cortelyou RG. (1970). Grasshopper Sparrow Actions. Nebraska Bird Review. vol 38, no 4.
• Delany MF & Cox JA. (1986). Florida USA Grasshopper Sparrow Breeding Distribution and Abundance in 1984. Florida Field Naturalist. vol 14, no 4. pp. 100–104.
• Delany MF, Giesel JT & Brazeau DA. (2000). Genetic variability among populations of the Florida grasshopper sparrow. Journal of Wildlife Management. vol 64, no 3. pp. 631–636.
• Delany MF & Linda SB. (1994). Characteristics of occupied and abandoned Florida grasshopper sparrow territories. Florida Field Naturalist. vol 22, no 4. pp. 106–109.
• Delany MF & Linda SB. (1998). Characteristics of Florida Grasshopper Sparrow nests. Wilson Bulletin. vol 110, no 1. pp. 136–139.
• Delany MF, Stevenson HM & McCracken R. (1985). Distribution Abundance and Habitat of the Florida Grasshopper Sparrow Ammodramus-Savannarum-Floridanus. Journal of Wildlife Management. vol 49, no 3. pp. 626–631.
• Herkert JR. (1998). The influence of the CRP on grasshopper sparrow population trends in the mid-continental United States. Wildlife Society Bulletin. vol 26, no 2. pp. 227–231.
• Joern A. (1988). Foraging Behavior and Switching by the Grasshopper Sparrow Ammodramus-Savannarum Searching for Multiple Prey in a Heterogeneous Environment. American Midland Naturalist. vol 119, no 2. pp. 225–234.
• Joern A. (2002). Context-dependent foraging and enemy-free space: Grasshopper sparrows (Ammodramus savannarum) searching for grasshoppers (Acrididae). Ecoscience. vol 9, no 2. pp. 231–240.
• Kaspari M. (1991). PREY PREPARATION AS A WAY THAT GRASSHOPPER SPARROWS (AMMODRAMUS-SAVANNARUM) INCREASE THE NUTRIENT CONCENTRATION OF THEIR PREY. Behavioral Ecology. vol 2, no 3. pp. 234–241.
• McNair DB. (1986). Clutch Information for the Florida Grasshopper Sparrow from Oological Collections. Florida Field Naturalist. vol 14, no 2. pp. 48–49.
• Miller P. (2005). Long distance dispersal of a Florida grasshopper sparrow. Florida Field Naturalist. vol 33, no 4. pp. 123–124.
• Olson SL. (1980). The Subspecies of Grasshopper Sparrow Ammodramus-Savannarum in Panama Aves Emberizinae. Proceedings of the Biological Society of Washington. vol 93, no 3. pp. 757–759.
• Perkins DW & Vickery PD. (2001). Annual survival of an endangered passerine, the Florida Grasshopper Sparrow. Wilson Bulletin. vol 113, no 2. pp. 211–216.
• Perkins DW & Vickery PD. (2005). Effects of altered hydrology on the breeding ecology of the Florida Grasshopper Sparrow and Bachman's Sparrow. Florida Field Naturalist. vol 33, no 2. pp. 29–40.
• Perkins DW, Vickery PD, Dean TF & Scheuerell MD. (1998). Florida grasshopper sparrow reproductive success based on nesting records. Florida Field Naturalist. vol 26, no 1. pp. 7–17.
• Pranty B. (2000). Three sources of Florida Grasshopper Sparrow mortality. Florida Field Naturalist. vol 28, no 1. pp. 27–29.
• Shriver WG & Vickery PD. (1999). Aerial assessment of potential Florida Grasshopper Sparrow habitat: Conservation in a fragmented landscape. Florida Field Naturalist. vol 27, no 1. pp. 1–9.
• Whitmore RC. (1979). Short-Term Change in Vegetation Structure and Its Effect on Grasshopper Sparrows Ammodramus-Savannarum in West-Virginia USA. Auk. vol 96, no 3. pp. 621–625.
• Whitmore RC. (1981). Structural Characteristics of Grasshopper Sparrow Ammodramus-Savannarum Habitat. Journal of Wildlife Management. vol 45, no 3. pp. 811–814.
• Wiens JA. (1971). Egg Dumping by the Grasshopper Sparrow in a Savannah Sparrow Nest. Auk. vol 88, no 1. pp. 185–186.