En konstruado kaj mekaniko, apofigo estas milda transiro, kiu anstataŭas la simplan eĝonlateron, inter du areoj aŭ surfacoj, kaj kiu havas sekcion en cirkla segmento.

Laŭ Francisko Azorín apofigo estas Kurbo akordiganta fuston, bazon aŭ kapitalon. Simila kurbaĵo ĉe aliaj elementoj.[1] En apuda bildo Azorín montras la apoglifon sur la bazo de kolono inter listelo kaj fusto.

Notoj redakti

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 16.

Vidu ankaŭ redakti