Dezső Kertész
Dezső Kertész [deĵO kertEs], laŭ hungarlingve kutima nomordo Kertész Dezső estis hungara aktoro, teatrestro. Lia nomo eksterlande estis Desider Kertesz, lia edzino estis Ilona Vaály, lia bopatro estis Lajos Venetianer.
| Dezső Kertész | |
|---|---|
 Dezső Kertész | |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Kertész Dezső |
| Naskiĝo | la 2-an de septembro 1892? en  Békés (urbo) (Hungario)
|
| Morto | la 18-an de oktobro 1965 en Budapeŝto (Hungario)
|
| Tombo | Nova tombejo de Budapeŝto |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Familio | |
| Frat(in)o | Michael Curtiz |
| Edz(in)o | Ilona Vaály |
| Okupo | |
| Okupo | filmaktoro • aktoro • teatrestro • filmreĝisoro • reĝisoro |
Dezső Kertész [1] naskiĝis la 2-an de septembro 1892 (laŭ aliaj informoj la naskiĝjaro estas 1890) en Békés (urbo), li mortis la 18-an de oktobro 1965 en Budapeŝto.
Biografio redakti
Dezső Kertész lernis aktoradon private de Imre Pethes en Budapeŝto, poste li aliĝis al provincaj teatroj. Lia unua teatrestro estis Ignác Krecsányi. Li aliĝis al trupo de Gaja Teatro en 1915, kie li restis ĝis 1926, tamen kelkfoje interromoj okazis. Dum erao de mutaj filmoj li estis ne nur aktoro, sed ankaŭ kelkfoje scenaristo. Liaj pli gravaj teatraj stacioj estis:
- Teatro Belvárosi (1926)
- Operetoteatro (Budapeŝto) (1933, 1943)
- Teatro Magyar (1934–1936)
- Nacia Teatro (Szeged) (1941).
Inter 1938–1940 li estis ankaŭ teatrestro. Post la 2-a mondmilito la aktora-politika komisiono malpermesis lin pri la aktorado. Post jaroj li ricevis rolojn en Teatro de Kecskemét kaj Teatro József Attila.
Li edziĝis en 1929.
Elektitaj teatraj roloj redakti
- Ferenc Lehár: Luxemburg grófja - Lord Lanchester
- Imre Kálmán: Csárdáskirálynő Kerekes Ferkó
- Albert Szirmai: Mágnás Miska grafo Korláthy
- Schiller: Kabale und Liebe Von Kalb
- Ĉeĥov: Tri fratinoj - Tusenbach
- Sándor Bródy: A tanítónő - instruisto
Elektitaj filmaj roloj redakti
- A falu rossza (1915) - Feledi Lajos
- Drakula halála (1921)
- Vica, a vadevezős (1933) - Horváth Feri
- Csalódás (1943) - Jimmy Vavrinszky
- Semmelweis (1952)
- Különös tárgyalás (1961)