Dulce Chacón
Dulce CHACÓN (Zafra, Badaĥozo, 6-a de junio 1954 – Madrido, 3-a de decembro 2003) estis hispana aŭtorino.
| Dulce Chacón | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 6-an de junio 1954 en Zafra | |
| Morto | 3-an de decembro 2003 (49-jaraĝa) en Madrido | |
| Mortis pro | naturaj kialoj vd | |
| Mortis per | pankreata kancero vd | |
| Lingvoj | hispana • franca vd | |
| Ŝtataneco | Hispanio vd | |
Memorigilo 
| ||
| Familio | ||
| Gefratoj | Inma Chacón vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | verkisto • poeto • romanisto vd | |
| Laborkampo | poezio vd | |
| Aktiva dum | 1992– vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Ŝi naskiĝis en ekstremadura tradicia familio, sed ŝi estis socialista. Per siaj artikoloj ŝi kontraŭbatalis mortpunon en la periodo de Francisco Franco kaj la militon de Irako en 2003.
Ŝia romano La voz dormida kolektas atestojn de virinoj en la Hispana Enlanda Milito.
Premioj redakti
- Premio de Poesía Ciudad de Irún, pro Contra el desprestigio de la altura, 1995
- XXIV Premio Azorín, pro Cielos de barro, 2000
- Premio Libro del Año 2002, pro La voz dormida
Bibliografio redakti
Poezio redakti
- Querrán ponerle nombre (1992)
- Las palabras de la piedra (1993)
- Contra el desprestigio de la altura (1995)
- Matar al ángel (1999)
- Cuatro gotas (2003)
Romanoj redakti
- Algún amor que no mate (1996)
- Blanca vuela mañana
- Háblame, musa, de aquel varón (1998)
- Cielos de barro (2000)
- La voz dormida (2002)
Teatro redakti
- Algún amor que no mate
- Segunda mano 1998
Rakonto redakti
- "Te querré hasta la muerte" 2003, pp. 61–64.
