Endre Senkálszky
SENKÁLSZKY Endre [ŝenka:lszki] estas rumanuja hungara aktoro, reĝisoro, pedagogo, teatrestro naskita la 2-an de oktobro 1914 en Koloĵvaro kaj mortis en Kluĵo la 5-an de januaro 2014.
| Endre Senkálszky | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 2-an de oktobro 1914 en Kluĵo |
| Morto | 5-an de januaro 2014 (99-jaraĝa) en Kluĵo |
| Tombo | Tombejo Házsongárd |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | teatra reĝisoro • aktoro |
Biografio redakti
Endre Senkálszky komencis sian karieron kiel amatora aktoro. En la jaroj de 1930-aj li estis migrantaktoro, poste ekde 1939 li ludis en la teatra trupo de Kluĵo. Inter 1949 kaj 1954 li estis lekciisto de la Magyar Művészeti Intézet, inter 1964–1969 direktoro de la Kolozsvári Állami Magyar Színház.
Roloj ĉefaj redakti
- Ádám (Imre Madách: Az ember tragédiája)
- Dudgeon (G. B. Shaw: Az ördög cimborája)
- Bánk bán (József Katona)
- Petruchio (Shakespeare: A makrancos hölgy)
- Kótyagos polgár (Ion Luca Caragiale: Az elveszett levél)
- Ephraim Cabot (Eugene O'Neill: Vágy a szilfák alatt)
- Színészkirály, Az apa szelleme (Shakespeare: Hamlet)
- Maljunulo (Hsing Ĉi-en: La busstacio)
Reĝisoraĵoj ĉefaj redakti
- Federico García Lorca: Bernarda Alba háza (La Casa de Bernarda Alba)
- Zsigmond Móricz: Légy jó mindhalálig
- Tudor Arghezi- el 36 poemoj Kanto pri la homo.
- Inter 1978 kaj 1981 li reĝisoris ciklon el 14 grekaj tragedioj.
Premioj, distingoj redakti
- 1957 – Meritartisto de Rumana Popolrespubliko
- 1995 – János Kemény-premio (EMKE)
- 1998 – Vivverko-premio, Kisvárda, Magyarország
- 1999 – István Szentgyörgyi -premio, Budapest
- 1999 – Miklós Bánffy - vagantpremio, Kolozsvári Állami Magyar Színház
- 1999 – A Magyar Köztársasági Érdemrend tisztikeresztje
- 2003 – A budapesti Játékszíni Társaság Életműdíja
- 2004 – UNITER - életműdíj
- 2004 – A Román Kulturális és Vallásügyi Minisztérium Kulturális Érdemrendje
- 2004 – Bánffy Miklós vándordíj, Kolozsvári Állami Magyar Színház
Fontoj redakti
Literaturo redakti
- Kötő József: A színház fanatikusa. Vivromano de Endre Senkálszky (Kv. 2004).