Epigloto-faringalo

La epigloto-faringalo (aŭ epigloto-faringa konsonanto aŭ pleonasme epigloto-faringala konsonanto) estas nove raportita speco de konsonanto, artikulaciata per la epigloto kontraŭ la dorsa muro de la faringo. Tio kontrastas kun la faringalaj konsonantoj, en kiuj la radiko de la lango kontaktas la dorsan muron de la faringo, kaj la prototipaj epiglotalaj konsonantoj, en kiuj la arjepiglotaj faldoj kontaktas la epigloton.

Lokoj de artikulacio
Labialo
Bilabialo
Labial-velaro
Labial-alveolaro
Labial-dentalo
Koronalo
Lango-labialo
Interdentalo
Dentalo
Alveolaro
Apeksa konsonanto
Laminalo
Postalveolaro
Alveolo-palatalo
Retroflekso
Dorsalo
Palatalo
Labial-palatalo
Velsono
Uvularo
Uvular-epiglotalo
Radikalo
Faringalo
Epigloto-faringalo
Epiglotalo
Glotalo
Ĉi tiu paĝo entenas fonetikan informon en la IFA, kiu povas ne ĝuste montriĝi per iuj retumiloj.
[Helpon!]
vdr

Transskribado redakti

La Internacia Fonetika Alfabeto ne havas dikritaĵojn por distingigi tiujn sonojn disde la epiglotaloj; la malkovrintoj uzis la adhokajn kaj iom misgvidajn transskribojn [ʕ͡ʡ] kaj [ʜ͡ħ].

Okazado redakti

Epigloto-faringalaj konsonantoj estas raportitaj (kaj videe surbendigitaj) en unu lingvo, la Formosa lingvo Amisa (ami) de Tajvano, kiu havas aspiracian halton kaj, verŝajne, frikativon kiel vortgrup-finajn alofonojn de siaj (arj)epiglotaj konsonantoj.

Laŭdire ili okazas ankaŭ en la ceza lingvo (ddo) de sudokcidenta Dagestano.

Bibliografio redakti

Vidu ankaŭ redakti