Epoko Sengoku

La Sengoku-epoko (japane: 戦国時代, sengoku-jidai, laŭvorte aĝo de la militantaj provincoj) estis epoko de sociaj moviĝoj, politikaj intrigoj kaj de daŭraj militoj inter la mezo de la 15-a jarcento ĝis la komenco de la 17-a jarcento, t.e. de la Onin-milito en 1477 ĝis la fino de la Aŝikaga-ŝogunoj. En 1573 la Sengoku-epoko transiris al la Azuĉi-Momojama-epoko.

Historio de Japanio
Prahistoria Japanio 35.000– 538 a.K. Japania paleolitiko 35.000–10.000 a.K. Ĵomon-epoko 10.000–300 a.K. Jajoi-epoko 300 a.K.–250 p.K. Kofun-epoko (parto de Jamato) 250–538 Antikva Japanio Asuka-epoko (parto de Jamato) 538–710 Nara-epoko 710–794 Heian-epoko 794–1185 Ĉusej Kamakuro-epoko 1185–1333 Muromaĉi-epoko 1336–1573 Sengoku-epoko Kinsej Azuĉi-momojama-epoko 1568–1603 Edo-epoko 1603–1868 Nuntempaj epokoj Meiĵi-epoko 1868–1912 Taiŝo-epoko 1912–1926 Ŝoŭa-epoko 1926–1989 Gendaj Heisei-epoko 1989–2019 Reiva-epoko 2019–nuntempo
Glosaro Japana Imperio Japania mono

Batalo dum la Sengoku-epoko

Kvankam la Aŝikaga-ŝogunoj daŭre uzis la bakufu-strukturon de Kamakura kaj fondis militistan registaron laŭ la samaj ekonomiaj kaj sociaj rajtoj kiel faris la Hojo-ŝogunoj en 1232, ĝi ne sukcesis konvinki la multnombrajn daimiojn, ĉefe tiujn, kies bienoj estis for de Kioto.

Komerco kun Ĉinio pligrandiĝis kaj uzo de mono disvastiĝis kun apero de bazaroj kaj komercaj urboj. Ĉio ĉi aldone al la evoluo de la agrikulturo kaj metioj kreis emon al pli granda aŭtonomio je ĉiuj tavoloj de la socia hierarkio.

Ekde la komenco de la 15-a jarcento doloroj kaj mizero provokitaj de naturaj katastrofoj kiel tertremoj kaj malsatego kaŭzis batalon de la kamparanoj pro troaj ŝuldoj kaj impostoj.

Vidu ankaŭ

• Filmoj Kagemuŝa kaj Ran de Akira Kurosawa

Eksteraj ligiloj

• france Sengoku-epoko 戦国時代 Arkivigite je 2010-06-15 per la retarkivo Wayback Machine (el Tevader.com) Arkivigite je 2010-02-09 per la retarkivo Wayback Machine