Ferdinand August Hommel

Ferdinand August HOMMEL (naskiĝinta en la 3-a de februaro 1697 en Leipzig, mortinta en la 16-a de februaro 1765 samloke) estis germana juristo.

Ferdinand August Hommel
Persona informo
Naskiĝo 3-an de februaro 1697 (1697-02-03)
en Leipzig
Morto 16-an de februaro 1765 (1765-02-16) (68-jaraĝa)
en Leipzig
Lingvoj germana vd
Ŝtataneco Elektoprinclando SaksioGermanio vd
Alma mater Universitato Marteno Lutero de Wittenberg-Halle vd
Profesio
Okupo universitata instruisto • verkistojuristo vd
Aktiva en LeipzigErfurto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Vivo redakti

La filo de prokuratoro ĉe la ĉefa tribunalo de Leipzig ricevis la unuajn instruhorojn fare de privataj instruistoj. En 1713 li vizitadis la lecionojn en la Universitato de Lepsiko de Georg Philipp Olearius , Andreas Rüdiger, Johann Burckhardt Mencke, August Friedrich Müller, Lüder Mencke, Johann Friedrich Olearius, Christian Schön kaj Johann Friedrich von Freiesleben.

Tiel edukite li magistriĝis en sia naskiĝurbo en 1717. La saman jaron li iris al la Universitato de Halle, kie influe instruis lin Christian Thomasius, Johann Peter von Ludewig, Justus Henning Boehmer, Nikolaus Hieronymus Gundling, Johann Gottlieb Heineccius kaj Jakob Friedrich Ludovici. En 1718 li ekrajtis docenti kiel Magister legens kaj promociiĝis jure samloke en la jaro 1719-a.

Transloĝiĝo Erfurton kaj reveno redakti

Post kiam li laboris kelkan tempon kiel privatdocento, li habilitiĝis en 1721 ĉe la jura fakultato de Leipzig sed elektis en 1722 la Universitaton de Erfurto sia laborloko. En 1725 li revenis Lepsikon. En 1731 oni transdonis al li la postenon de vicasesoro en la lepsika Seĝo de laikaj juĝistoj (Schöppenstuhl). En 1734 li iĝis profesoro kun la titolo De verbb. Sign. Et reg. jur.. En 1736 li iĝis asesoro ĉe la jura fakultato, en 1739 li estis profesoro de la Institutiones, en 1752 konsilisto pri apelacioj, en 1756 profesoro de pandektoj.

Li partoprenis ankaŭ la administradan laboron de la lepsika altlernejo kaj fariĝis dum la vintra semestro 1739/40 rektoro de la universitato.

Li edziĝis en 1717 al Johanna Rosina, filino de la juristo Johann Heinrich Konhard. El tiu unuiĝo naskiĝis la filo Karl Ferdinand Hommel

Verkoj redakti

  • Dissertatio (Praes. Chph. Dondorfio) de revocatione confessionis per tormenta extortae, von Widerrufung der Urgicht. Leipzig 1716
  • Dissertatio Idearum genuiua natura et indoles breviter explicata. Leipzig 1718
  • Progr. de naevis quibusdam Rüdigerianis in doctrina de figuris syllogisticis. Leipzig 1718
  • Dissertatio inaug. de victoria querelae inofficiosi tertio prosicua. Halle 1719
  • Dissertatio qua omnem actionem confessoriam ex servitute, negatoriam vero ex libertate esse. Leipzig 1721
  • Dissertatio I, Jurisprudentiae civilis Germanicae, ex legibus patriis, Romanis et Canonicis compilatae, continens Libr. I. Sect. I. Tit. I. II. III. Leipzig 1726 (Die Fortsetzung ist nicht erfolgt)
  • Dissertatio de genuina uniorris prolium indole extra casum legis et observantiae specialis. Leipzig 1726
  • Dissertatio de mutuo filii familias iam ante SCtum Macedonianum invalido. Leipzig 1726
  • Dissertatio de his, quae ex officio seu gratis expedienda sunt ab Actuario; secundum Ordinationem Taxationis et Processus Saxonici novissimam. Leipzig 1727
  • Dissertatio de differentia exigua inter testamentum militare et testamentum pagani in hostico conditum. Leipzig 1727
  • Dissertatio de scriptura, eiusque necessitate in testamento nuncupativo. Leipzig 1729
  • Dissertatio de numero septenario testium in testamentis. Leipzig 1731
  • Dissertatio de usu hodierno patriae potestatis Romanae in soris Germaniae, speciatim Hamburgensi. Leipzig 1734
  • Progr. an deceat JCtum rationes legum ignorare? Leipzig 1734
  • Dissertatio Quinque iuris in re species, quas vulgo tradunt, res lemper tales esse, nec solas. Leipzig 1736
  • Dissertatio de servitutis per pactum constitutione. Leipzig 1736
  • Dissertatio de textu Novellarum originario coniecturae. Leipzig 1736
  • Dissertatio de solennibus venditionum. Leipzig 1737
  • Dissertatio de mitiganda furti poena ob restitutionem rei ablatae. Leipzig 1737
  • Dissertatio an et quatenus certitudo corporis delicti in Processu criminali necessaria sit? Leipzig 1737
  • Progr. OmneS conventionum divisiones et species, quae in iure Romano occurrunt (sola forte verborum obligatione excepta) etiam in foris nostris suam habere auctoritatem, probatur. Leipzig 1739
  • Dissertatio de ratificatione confessionis per tormenta extortae. Leipzig 1739
  • Dissertatio de proedna legum Justinianearum prae iure patrio antiquo in foris Germanorum. Leipzig 1739
  • Kurze Anleitung , Gerichtsakta geschickt zu extrahiren, zum referiren, und eine Sentenz darüber abzufassen; zum Gebrauch seiner Zuhörer entworfen. Leipzig 1739, Halle 1740, Halle 1747, Halle 1762, Halle 1778, Halle 1795
  • Progr. de successione spuriorum secundum Novellam 89 C. 12. Leipzig 1740
  • Dissertatio de cauta publicatione sententiae criminalis. Leipzig 1741
  • Dissertatio de manu militari. Leipzig 1742
  • Progr. de casibus, in quibus etiam post acceptationem a conventione perfecta recedere permittitur. Leipzig 1744
  • Dissertatio de Panniculariis (occ. L. 6. D. de bonis damnat.) ceterisque damnatorum bonis, ut et de expensis criminalibus e bonis reorum vel subditorum subministrandis. Leipzig 1745
  • Dissertatio ad Artic. XXXI Constîtutionis Carolinae Criminalis, de nominatîone socii criminis Commentatio. Leipzig 1745
  • Dissertatio de furto magno eiusque poena. Leipzig 1747
  • Progr. de foro deprehensionis in iniuriis verbalibus. Leipzig 1747
  • Progr. de Comitibus; occ. L. I. C. de Concil. Consistor. Leipzig 1748
  • Dissertatio de Processu possessorio summariissimo, quaestiones duodenae. Leipzig 1748
  • Dissertatio de poena iurare nolentium. Leipzig 1748
  • Dissertatio de prohibitis documentorum signis; ad Tit, XXIV. §. 2. Ordin. Proc. Sax. Recogn. Leipzig 1748
  • Dissertatio de lethalitate vulnerum et inspectione cadaveris post occisum hominem. Leipzig 1749
  • Progr. de pecunia lustrica, an referenda sit ad peculium castrense, an ad profectitium ? Leipzig 1750
  • Dissertatio de iure vini adusti. Leipzig 1753
  • Progr. Praetor Romanus iniuiia vapulans. Leipzig 1753
  • Dissertatio de reo sub tormentis specialiter non interrogando. Leipzig 1754
  • Dissertatio de temperandis poenis ob imbecillitatem intellectus. Leipzig 1755
  • Progr. de spatio temporis in citatione edictali concedendo. Leipzig 1755
  • Dissertatio de furto qualificato. Leipzig 1759
  • Progr. de prohibita iuramenti delatione. Leipzig 1761
  • Progr. quot testes requirantur, si extraneo quid relinquatur in testamento parentum inter liberos. Leipzig 1762
  • Progr. an maritùs in solutam prolapsus adulterami committat? Leipzig 1762
  • Progr. in processu executivo quatenus locum habeat documentum, in quo nomen creditotis aut debitoris non est accurate expressum. Leipzig 1762

Literaturo redakti