János Pálffy (palatino)
|
Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: János Pálffy (apartigilo) |
János Bernard István PÁLFFY de Erdőd (naskiĝis la 20-an de aŭgusto 1664 en Vöröskő, mortis la 24-an de marto 1751 en Pozsony) estis hungara soldato kaj politikisto.
| Johano Pálffy de Erdőd | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| János Pálffy | |||||
| Naskonomo | Pálffy János Bernard István | ||||
| Naskiĝo | 20-an de aŭgusto 1664 en Červený Kameň (burgo) | ||||
| Morto | 24-an de marto 1751 (86-jaraĝa) en Bratislavo | ||||
| Tombo | Katedralo de Marteno de Tours vd | ||||
| Ŝtataneco | Sankta Romia Imperio vd | ||||
| Familio | |||||
| Dinastio | Pálffy ab Erdöd • Erdődy vd | ||||
| Patro | Miklós Pálffy vd | ||||
| Patrino | Maria Eleonore, Gräfin von Harrach zu Rohrau vd | ||||
| Gefratoj | Franz Pálffy • Miklós Pálffy • Mária Eleonóra, Gräfin Pálffy ab Erdöd • Mária Zsuzsanna, Gräfin Pálffy ab Erdöd vd | ||||
| Infanoj | Szidónia Pálffy • Paul Carl Graf Pálffy-Daun von Erdöd • Miklós Pálffy • Johann Pálffy • Erzsébet Terez, Gräfin Pálffy ab Erdöd vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto vd | ||||
| |||||
| |||||
| Banuso de Kroatio | |||||
| Dum | 1704– | ||||
Hungara palatino 
| |||||
| Dum | 1741–1751 | ||||
| Antaŭulo | Nikolao Pálffy de Erdőd, lia frato (1733–1740 neniu) | ||||
| Sekvanto | Ludoviko Ernesto Batthyány | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Biografio redakti
János Pálffy komence lernis en Hungarujo, poste en Vieno, fine en Parma. En 1681 li komencis sian soldatan karieron. Li batalis precipe kontraŭ la turkoj. Li partoprenis en liberiĝo de Hungario en la 1680-aj jaroj, krome li batalis kontraŭ Emeriko Thököly. En 1687 li edziĝis, baldaŭ li havis 8 gefilojn. Depost forigo de la turkoj en Hungario li daŭris la militadon en Balkano. En la 1700-aj jaroj li batalis kontraŭ Francisko Rákóczi la 2-a. Ekde 1704 li estis banuso de Kroatio, ekde 1709 imperia marŝalo, ekde 1731 hereda kastel-kapitano de Pozsony kaj ekde 1741 palatino de Hungario.
Imperiestrino Maria Tereza nomis lin "la plej fervora el miaj subuloj".