Jelšava

	Jelšava
	hungare: Jolsva, germane: Eltsch
	urbo
	Preĝejo de snaktaj Petro kaj Pavlo en Jelšava
	Blazono
	Blazono
	Oficiala nomo: Jelšava
Ŝtato	Slovakio
Regiono	Regiono Banská Bystrica
Distrikto	Distrikto Revúca
Historia regiono	Supra Hungarujo
Parto de	Gemer
Montaro	Slovaka ercmontaro
Riveroj	Muráň, Jordán
Situo	Jelšava
- alteco	259 m s. m.
- koordinatoj	48° 37′ 32″ N 20° 14′ 22″ O / 48.62556 °N, 20.23944 °O (mapo)
Areo	46,799 km² (4 679,9 ha)
Loĝantaro	3 152 (31.12.2007)
Denseco	67,35 loĝ./km²
Unua skribmencio	1243
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	049 16
Telefona antaŭkodo	+421 47
Aŭtokodoj	RA
NUTS	525791
	Situo enkadre de Slovakio Situo enkadre de Slovakio
	Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica
	Vikimedia Komunejo: Jelšava
	Retpaĝo: www.jelsava.sk
	Portalo pri Slovakio

Jelšava (hungare Jolsva [jolŝva] estas urbo en Slovakio, en Regiono Banská Bystrica, en Distrikto Revúca. La nomo signifas alno.

Situo redakti

Jelšava situas en valo de rojo, laŭ flankovojoj, laŭ fervojo Muráň-Košice.

La unua mencio okazis en 1243 en formo Ilswa pri la komunumo, kiun germanaj ministoj fondis. Oni minis feron kaj plumbon. En la 13-a jarcento oni konstruis fortikaĵon, kiu detruiĝis. En 1327 familio Jolsva konstruis pli novan en la proksimeco, kiun la husanoj en 1440, la turkoj en 1556 okupis. La komunumo ricevis rajton pri bazarado en 1551. Karolo la 6-a (Sankta Romia Imperio) donacis al la urbeto privilegiojn kaj forviŝis impostojn. La ĉefplaco estis defendita de muro. En la 18-a jarcento korporacioj formiĝis. Fine de la 19-a jarcento ekfunkciis grava fervojo Murány-Rimaszombat-Salgótarján-Budapeŝto.

En 1910 loĝis en Jolsva 2846 da homoj (2289 hungaroj, 449 slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon Jolsva apartenis al Hungara reĝlando, al Gömör kaj Kis-Hont, al distrikto de Nagyrőce, poste al Ĉeĥoslovakio, fine ekde 1993 al Slovakio. En 1921 konstruiĝis fabriko pri magnezito. Dume inter 1938-1945 la regiono rehungariĝis. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. Post la 2-a mondmilito granda parto de la hungareco estis deportita, la restaĵo iĝis senrajta laŭ dekretoj de Beneš. En 2001 loĝis en la urbo 3287 da homoj (2774 slovakoj, 312 ciganoj, 81 hungaroj).