Kemia ekologio

La Kemia ekologio esploras la rolon de kemiaj signaloj en la interrilatoj de organismoj. El tio rezultas interalie scioj utilaj por la evoluigo de novaj metodoj de biologia kontraŭdamaĝbesta luktado.

Nocioj redakti

Ektohormonoj („Semiochemicals“) oni nomas ĝenerale la substancojn uzatajn je la signalinterŝanĝo inter organismoj.
Feromonoj servas al la komunikado ene de speciaro. Ili povas esti allogaj aŭ forpelaj.
Alomonoj (greke: állos = fremda) donas avantaĝojn al la sendinto en la interspecia komunikado.
Kajromonoj (greke: kairós = ĝusta momento) kontraŭe alportas avantaĝojn al la ricevanto.
Sinomonoj alportas aventaĝojn al ambaŭ, kaj al la sendanto kaj al la ricevanto.

Literaturo redakti

Philip Bethge: Die Pflanzenflüsterer. en: Der Spiegel. Hamburg 2006, 26 (26.6.)

Eksteraj ligiloj redakti

Kategorio Kemia ekologio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Novaj vojoj en la biologia kontraŭdamaĝbesta luktado Arkivigite je 2007-03-13 per la retarkivo Wayback Machine
Max-Planck-Instituto por kemia ekologio Arkivigite je 2009-10-15 per la retarkivo Wayback Machine

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon.