Kristana pacismo aŭ Kristana pacifismo estas la teologia kaj etika pozicio kiu konsiders, ke ĉiu formo de perforto estas malkongrua kun la kristanismo. Kristanaj pacifistoj deklaras ke Jesuo mem estis pacifisto kiu instruis kaj praktikis pacifismon, kaj ke liaj anoj devas fari same.
Ekzistas diversaj famaj kristanaj pacifistoj, inkluzive de Martin Luther King, Lev Tolstoj,[1] kaj Ammon Hennacy. Hennacy kredis ke sekvado al kristanismo intencis esti pacifisto kaj, ĉar registaroj konstante minacas aŭ uzas forton por solvi konfliktojn, li intencis esti anarkiisto. Aliaj pacifistoj tamen, kiel ekzemple pac-eklezioj, Christian Peacemaker Teams kaj individuoj kiaj ekzemple John Howard Yoder igas neniun aserton esti anarkiistoj.
Dum pacifismo estas nur minoritata praktiko en kristanismo, la koncepto havas biblian kaj historian subtenon. Ekzemple en la Malnova Testamento, kvankam ekzistas multaj alvokoj al milito kaj reprezalio, kristanaj pacifistoj argumentas ke perforto estis marko kontraŭ iu kaj neniam la idealo de dio. Ekzemple, Davido estis malpermesita konstrui la domon de dio ĉar li estis militisto kaj verŝis tiel multe da sango:[2]
„ Sed tiu vorto de la sinjoro venis al mi: 'Vi verŝis multe da sango kaj batalis multajn militojn. Vi estas ne konstruonta domon por mia Nomo, ĉar vi verŝis multe da sango sur la tero en mia vido. (1 Kronikoj 22:8) ”
La idealo de dio estas plue klarigita fare de Jesaja, kiu profetas estontan Mesian Epokon kie ekzistos paco inter ĉiu la homaro:[3]
„ Ili batos siajn glavojn en plugilakciojn kaj siajn lancojn en pritondadhokojn. Nacio ne prenos glavon kontraŭ nacion, nek ili trejnos por milito pli longe. (Jesaja 2:4) ”
„ La lupo vivos kun la ŝafido, la leopardo kuŝos malsupre kun la kapro, la bovido kaj la leono kaj la ido kune; kaj malgranda infano gvidos ilin. La bovino manĝos kun la urso, ilia ido kuŝos malsupre kune, kaj la leono manĝos pajleron kiel la virbovo. La bebo ludos proksime de la truo da la kobro, kaj la juna infano metis sian manon en la neston de la vipuro. Ili nek damaĝos nek detruos sur mian tutan sanktan monton, ĉar la tero estos plena de la kono de la senjoro kiam la akvoj kovros la maron. (Jesaja 11:6-9) ”
Ankaŭ la ordono Vi ne murdu (Eliro 20:13) estis rigardita kiel instrukcio por pacifismo.[4]
Jesuo ŝajnis instrui al pacifismo dum sia ministreco kiam li rakontis al siaj disĉiploj:[5]
„ Vi aŭdis ke estis dirita, 'Okulon pro okulo, kaj dento por dento.' Sed mi diras al vi, ne rezistu malbonan personon. Se iu frapas vin sur dekstra vango, montru ankaŭ la alian vangon. (Mateo. 5:38-39) ”
„ Amu viajn malamikojn, faru bonon al tiuj kiuj malamas vin, benu tiujn kiuj malbenas vin, preĝas por tiuj kiuj mistraktas vin. (Mateo 5:43-48, Luko 6:27-28) ”
„ Metu vian glavon reen en ĝian lokon...ĉar ĉiuj kiuj tiras la glavon mortos de la glavo. (Mateo 26:52) ”
Pluraj Patroj de la Eklezio interpretis la instruon de Jesuo kiel rekomendado de malperforto.[6] Por ekzemplo:
„ mi ne deziras esti reĝo; mi ne estas tre ema esti riĉa; mi malakceptas armean komandon ... Mortu al la mondo, malakceptante la frenezon kiu estas en ĝi. ”
„ Io ajn kion kristanoj ne dezirus ke aliaj faru al ili, certe ankaŭ ne al aliaj. Kaj ili konsolas siajn subpremantojn kaj igas ilin siaj amikoj; ili faras bonon al siaj malamikoj ... . Tra amo direkte al iliaj subpremantoj, ili persvadas ilin por iĝi kristanoj. ”
„ Soldato de la ĝentila aŭtoritato devas esti instruita ne por mortigi homojn kaj por rifuzi fari tion se li estas ordonita, kaj rifuzi preni ĵuron. Se li estas nevola obei, li devas esti repudiita por bapto. Armea komandanto aŭ civita magistrato devas rezigni aŭ esti malaprobitaj. Se kredanto serĉas iĝi soldato, li devas esti repudiita, ĉar li malestimis dion. ”
„ Unu animo ne povas ŝuldiĝi al du majstroj - dio kaj Cæsar. Kaj tamen Moseo portis bastonon, kaj Aaron ligiĝis per buko, kaj Johano (baptista) estas zonita per ledo kaj Joŝuo la filo de Nun gvidas marŝdirekton; kaj homoj militis: se plezurigas vin elmontri kun la subjekto. Sed kiel kristana viro militos, neo, kiel li deĵoros eĉ en paco, sen glavo, kiun la senjoro prenis for? Ĉar kvankam soldatoj venis al Johano, kaj ricevis la formulon de sia regulo; kvankam, same, centestro kredis; daŭre la senjoro poste, en malarma Petro, sensekurzona ĉiu soldato. Neniu vesto estas laŭleĝa inter ni, se asignite al iu kontraŭleĝa ago. ”
— Tertulliano, Pri Idolatrio Ĉapitro 19: Koncerne militservon
„ Ĉar ni, multnombra grupo de viroj kiel ni estas, lernis de lia instruado kaj liaj leĝoj ke malico ne devas esti redonita kun malico, kaj ke estas pli bone suferi malĝuste ol kaŭzi ĝin, ke ni devus prefere verŝi nian propran sangon ol makuli niajn manojn kaj nian konsciencon kun tiu de alia, sendanka mondo nun estas por longa periodo ĝuante avantaĝon de Kristo, tiom kiom de liaj rimedoj la kolerego de malkvieta sovaĝeco estis moligita, kaj komencis reteni malamikajn manojn de la sango de kunkreito. ”
„ Konsideru la vojojn ŝtopiĝinta fare de rabistoj, la maroj plagitaj el piratoj, militoj disigitaj ĉie en la tero kun la sanga hororo de tendaroj. La tuta mondo estas malseka kun reciproka sango; kaj murdo, kiu koncerne individuon estas konsiderita kiel krimo, estas nomita virto kiam ĝi estas transigita pogrande. ”
„ Tiuj soldatoj estis plenigitaj je miro kaj admiro ĉe la grandiozeco de la pieco kaj malavareco de la homo kaj estis frapita kun miro. Ili sentis la forton de tiu ekzemplo de kompato. Kiel rezulto, multaj el ili estis aldonitaj al la kredo de nia Senjoro Jesuo Kristo kaj deĵetis la zonon de militservo. ”
„ Kiel povas homo esti mastro de alia vivo, se li estas ne eĉ mastro de sia propra? Tial li devus esti malriĉa en spirito, kaj rigardi Lin kiu pro ni iĝis senhavulo de sia propra volo; lasu lin pripensi ke ni estas ĉiuj egalaj proksime de naturo, kaj ne altigu sin impertinente kontraŭ aia propra raso [...] ”
Tamen, ankaŭ multaj fruaj kristanoj servis en armeo,[14][15] kaj la ĉeesto de nombregoj de kristanoj en lia armeo eble estis faktoro en la konvertiĝo de Konstantino al Kristanismo.[16]
↑Justo L. González, Essential Theological Terms, Westminster John Knox Press, 2005, ISBN 0-664-22810-0, p. 125: "Ne estas dubo, ke la komenca eklezio estis pacista, instruante, ke kristanoj ne estu soldatoj."
↑Gregoro de Nisa, Homilioj al Beatecoj, en Ancient Christian Writers, Gregory of Nyssa, The Lord's Prayer & The Beatitudes, tr. Hilda C. Graef, (The Newman Press, London, 1954), pp. 94-95
