L'Homme aux quarante écus
L'Homme aux quarante écus (La homo de kvardek eskudoj) estas rakonto de Voltaire, aperinta en 1768.
| L’Homme aux quarante écus | |
|---|---|
| |
| literatura verko | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Voltaire |
| Lingvoj | |
| Lingvo | franca lingvo |
| Eldonado | |
| Eldondato | 1768 |
| Ĝenro | filozofia fabelo • fikcio • rakontado |
| Loko de rakonto | Francio • ruro • Parizo • Egiptio • Babilonio • Romo • Eŭropo |
Tiu enspezo de kvardek eskudoj devenas el neatendita kalkulo: tiu de la fikcia divido de la areo de la regno inter la nombro de la landanoj, kaj de la enspezo asocia al la koresponda areo: oni povus vidi ĉi tie unuan skizon de la aktuala koncepto de baza enspezo.
En la praktiko, la rakontisto klarigas ke tiu mono permesas survivi, sed en tre malriĉa kondiĉo. Oni priskribas la fiskan premadon, prezentita kiel racia sub Henriko la 4-a kaj Ludoviko la 13-a sed neeltenebla sekve.