Liptovské Kľačany

Liptovské Kľačany (hungare Kelecsén [keleĉEn] (foje Liptókelecsén), germane Windisch-Liptau [vindiŝ-liptaŭ]) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio.

Liptovské Kľačany
hungare: Kelecsén, germane: Windisch-Liptau
municipo
Oficiala nomo: Liptovské Kľačany
Lando Slovakio Slovakio
Regiono Regiono Žilina
Distrikto Distrikto Liptovský Mikuláš
Historia regiono Supra Hungarujo
Parto de Liptov
Montaro Malaltaj Tatroj
Situo Liptovské Kľačany
 - alteco 668 m s. m.
 - koordinatoj 49° 01′ 57″ N 19° 28′ 26″ O / 49.03250 °N, 19.47389 °O / 49.03250; 19.47389 (mapo)
Areo 13,412881 km² (1 341,29 ha)
Loĝantaro 348 (31.12.2010)
Denseco 25,95 loĝ./km²
Orogenenezo
montariĝo
Liptova valkaldrono
Unua skribmencio 1474
Horzono MET (UTC+1)
 - somera tempo MET (UTC+2)
Poŝtkodo 032 14
Telefona antaŭkodo +421-44
Aŭtokodoj LM
NUTS 510696
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Regiono Žilina
Situo enkadre de Regiono Žilina
Situo enkadre de Regiono Žilina
Vikimedia Komunejo: Liptovské Kľačany
Retpaĝo: www.liptovskeklacany.sk
Portalo pri Slovakio

Situo redakti

Liptovské Kľačany situas en valo, fine de sakovojo el Ľubela. Liptovský Mikuláš troviĝas je 15 km. Rande estas monto 1955 m alta jam apartenanta al Nacia parko Malaltaj Tatroj.

Historio redakti

La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1474 en formo "Kelecheni". En 1784 354 vilaĝanoj loĝis en 55 domoj, en 1828 347 vilaĝanoj loĝis en 48 domoj. En la 18-a jarcento oni minadis feron. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Kelecsén 270 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Liptó, al distrikto de Liptovský Hrádok, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 1944 batalo okazis inter faŝistoj kaj partizanoj. En 2001 vivis en Liptovské Kľačany 347 homoj, (343 slovakoj).

Svätá Alžbeta redakti

Dum la mezepoko ankaŭ alia najbara vilaĝo fondiĝis, kies preĝejo menciiĝis en 1339 en latina formo "Ecclesia S. Elisabeth". La hungara loknomo "Zentherzebet" (Sankta Elizabeto) aperis en 1415. En 1828 34 vilaĝanoj loĝis en 7 domoj.

Vidindaĵoj redakti

  • romkatolika preĝejo de 1878
  • la najbareco estas turista celloko