Malgranda steligita dekduedro
pluredro de Keplero-Poinsot
En geometrio, la malgranda steligita dekduedro estas unu el pluredroj de Keplero-Poinsot. Ĝi estas unu el kvar nekonveksaj regulaj pluredroj. Ĝi estas komponita el 12 stelokvinlateraj edroj, kaj kvin edroj kuniĝas je ĉiu vertico.
| Malgranda steligita dekduedro | |
| |
| Klaku por rigardi turnantan bildon | |
| Speco | Regula pluredro |
| Vertica figuro | (5/2)5 |
| Bildo de vertico | 
|
| Simbolo de Wythoff | 5 | 25/2 |
| Simbolo de Schläfli | {5/2,5} |
| Figuro de Coxeter-Dynkin |    
|
| Indeksoj | U34 C43 W20 |
| Simbolo de Bowers | Sissid |
| Verticoj | 12 |
| Lateroj | 30 |
| Edroj | 12 |
| Edroj detale | 12{5/2} |
| χ | -6 |
| Geometria simetria grupo | Ih |
| Duala | Granda dekduedro |
| Bildo de duala | 
|
Ĝi komunigas la saman situon de verticoj kun la konveksa regula dudekedro. Ĝi ankaŭ komunigas la saman situon de lateroj kun la granda dudekedro.
Ĝi estas la unua el tri steligoj de la dekduedro.
Se la stelokvinlateraj edroj estas konsiderita kiel 5 triangulaj edroj, ĝi komunigas la sama surfaca topologio kiel la kvinpiramidigita dekduedro, sed kun pli altaj izocelaj triangulaj edroj.
Vidu ankaŭ redakti
Referencoj redakti
- Wenninger, Magnus. (1974) Polyhedron Models - Pluredraj modeloj). Cambridge University Press. ISBN 0-521-09859-9.
- Coxeter, H. S. M.. (1938) The Fifty-Nine Icosahedra - La 59 dekduedroj. Springer-Verlag, New York, Berlin, Heidelberg. ISBN 0-387-90770-X.