La Okraventra pipio (Anthus rubescens) estas mezgranda paserina birdo, membro de la genro de pipioj kaj familio de Motaciledoj (kiu enhavas ankaŭ la motacilojn kaj longungulojn) kiu reproduktiĝas en ambaŭ flankoj de la norda Pacifiko. Ĝi estis unuafoje priskribata de Marmaduke Tunstall en sia verko de 1771 Ornithologia Britannica.[1]

Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Okraventra pipio
Amerika pipio (A. r. rubescens) Roklago, Algonquin Provincial Park (Kanado)
Amerika pipio (A. r. rubescens)
Roklago, Algonquin Provincial Park (Kanado)
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia
Filumo: Ĥorduloj Chordata
Klaso: Birdoj Aves
Ordo: Paseroformaj Passeriformes
Familio: Motaciledoj Motacillidae
Genro: Anthus
Specio: 'A. rubescens'
Anthus rubescens
(Tunstall, 1771)
Konserva statuso
{{{220px}}}
Konserva statuso: Malplej zorgiga
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr

Aspekto kaj sistematiko redakti

Kiel ĉe plej parto de aliaj pipioj, ankaŭ tiu estas nedistingeblaspekta specio kiu kutime povas esti vidata kuretante surgrunde. La Amerika pipio havas helajn striecajn grizbrunajn suprajn partojn kaj estas pli svage strieca sube en sablokoloraj brusto kaj flankoj. La ventro estas blankeca, la beko kaj kruroj estas malhelaj. La Japana pipio estas pli malhela supre kaj havas pli markatan nigran striecon en siaj pli blankaj subaj partoj; ties kruroj havas ruĝecan nuancon.[2]

La alvoko estas krieca sip.[3]

La specio havas du distingajn subspeciojn, sed morfologiaj kaj laŭ DNA diferencoj inter ili estas tiom markataj ke ili povus esti konsiderataj distingaj specioj depende de plia pristudo:[4]

  • A. r. rubescens (Tunstall, 1771), Amerika pipio – reproduktiĝas en norda Nordameriko, etende suden en montarajn areojn
  • A. r. japonicus, Japana pipio – reproduktiĝas en plej parto de orienta moderklimata Azio (inklude Japanio)

Tiu specio estas tre rilata al la Rokpipio (A. petrosus) kaj al la Akvopipio (A. spinoletta), kaj tiuj tri formoj estis iam konsiderataj samspecifaj. Ili povas esti diferencigataj pro siaj voĉoj kaj kelkaj vidaj ŝlosiloj, sed la Rokpipio kaj la Okraventra pipio ne troviĝas simpatrie escepte kiel vagantaj individuoj, kaj la teritorioj de la Okraventra pipio kaj de la Akvopipio koincidas nur en malgranda areo de Centra Azio.[5]

Ekologio redakti

Ambaŭ subspecioj de la Okraventra pipio estas migrantaj. La Amerika pipio vintras en la marbordo de Pacifiko en Nordameriko, kaj en la marbordo de Atlantiko el suda Usono al Centrameriko. Almenaŭ ĉe la Amerika pipio, ties vintra teritorio ŝajne etendiĝis norden en la 20a jarcento kaj la birdoj ŝajne pasas malpli da tempo en la vintrejoj: en norda Ohio ekzemple, tiu specio estis markata kiel "ne komuna" dum migrado en majo kaj septembro/oktobro en la 1900-aj jaroj, sed nuntempe ĝi estas konsiderata "disvastigata migranto" en tiu regiono, kie troviĝas el marto kaj majo al fino de septembro kaj novembro, kaj multaj birdoj fakte vintras tiom norde. Aziaj birdoj vintras ĉefe el Pakistano orienten al kaj en Sudorienta Azio, kun eventualaj birdoj troviĝantaj tiom norde kiom ĝis Junano kaj kelkaj en Japanio ŝajne kiel loĝantaj birdoj la tutan jaron aŭ migrante sed nur malmulte. Kaj la amerika kaj la azia subspecioj estas raraj vagantoj en Okcidenta kaj Orienta Eŭropo, respektive.[6]

Kiel siaj parencoj, ankaŭ tiu specio estas insektovora. La reprodukta habitato de la Okraventra pipio estas tundro, sed for de la reprodukta sezono troviĝas en malfermaj nedensaj areoj, similaj al tiuj preferataj de la Akvopipio (A. spinoletta).[3]

Ĝi estas disvastigata kaj komuna specio kaj ne estas konsiderata minacata fare de la IUCN.[7]

Notoj redakti

  1. Tunstall (1771)
  2. Alström & Mild (1996), Svensson et al. (1999)
  3. 3,0 3,1 Svensson et al. (1999)
  4. Zink et al. (1997), Svensson et al. (1999)
  5. Nazarenko (1978), Alström & Mild (1996), Leonovich et al. (1997), Sangster et al. (2002)
  6. Henninger (1906), Bangs (1932), Svensson et al. (1999), OOS (2004)
  7. BLI (2008)

Referencoj redakti

  • Alström, Per & Mild, Krister (1996): The identification of Rock, Water and Buff-bellied Pipits. Alula 2(4): 161–175.
  • Outram Bangs (1932): Birds of western China obtained by the Kelley-Roosevelts expedition. Fieldiana Zoology' 18(11): 343-379. plena teksto ĉe Internet Archive
  • IUCN2008, BirdLife International (BLI), 2008, 149179, Anthus rubescens, 14a Majo 2009.
  • Henninger, W.F. (1906): A preliminary list of the birds of Seneca County, Ohio. Wilson Bulletin 18(2): 47-60. plena teksto en dosierformo Arkivigite je 2011-06-06 per la retarkivo Wayback Machine DjVu kaj en dosierformo Arkivigite je 2011-06-06 per la retarkivo Wayback Machine PDF
  • Leonovich, V.V.; Deminia, G.V. & Veprintseva, O.D.(1997): [Pri taksonomio kaj filogenio de pipioj (Genro Anthus, Motaciledoj, Birdoj) en Eŭrazio]. Biulleten Moskovskogo obshchestva ispytatelei prirody. Otdel biologicheskii. 102(2): 14–22. [Ruse]
  • Nazarenko, Aleksandr Aleksandrovich (1978): О видовой самостоятельности голоценового конька – Anthus rubescens (Tunstall) Aves, Motacillidae [Pri valideco de Anthus rubescens (Tunstall) Aves: Motacillidae]. Biulleten Moskovskogo obshchestva ispytatelei prirody. Otdel biologicheskii. 57(11): 1743–1744. [Ruse]
  • Ohio Ornithological Society (OOS) (2004): Annotated Ohio state checklist. Versio de aprilo 2004. plena teksto en dosierformo Arkivigite je 2004-07-18 per la retarkivo Wayback Machine PDF
  • Svensson, Lars; Zetterström, Dan; Mullarney, Killian & Grant, Peter J. (1999): Collins Bird Guide. Harper & Collins, London. ISBN 0-00-219728-6
  • Tunstall, Marmaduke (1771): Ornithologia Britannica: seu Avium omnium Britannicarum tam terrestrium, quam aquaticarum catalogus, sermone Latino, Anglico et Gallico redditus. J. Dixwell. London. [Latine]
  • Zink, R.M., Rohwer, S., Andreev, A.V. & Dittmann, D.L. (1995): Trans-Beringia comparisons of mitochondrial DNA differentiation in birds. Condor 97(3): 639–649. DjVu plena teksto Arkivigite je 2010-07-26 per la retarkivo Wayback Machine plena teksto en dosierformo Arkivigite je 2008-10-12 per la retarkivo Wayback Machine PDF

Eksteraj ligiloj redakti

Plie redakti

Libro redakti

  • Verbeek, N. A. M. and P. Hendricks. 1994. American Pipit (Anthus rubescens). In The Birds of North America, No. 95 (A. Poole and F. Gill, Eds.). Philadelphia: The Academy of Natural Sciences; Washington, D.C.: The American Ornithologists’ Union.

Tezo redakti

  • Hendricks DP. Ph.D. (1993). Clutch- and egg-size variation of American pipits in alpine environments. Washington State University, United States -- Washington.

Artikoloj redakti

  • Bennike O. (1990). Observations of Geese and Other Birds in West Greenland Arctic Ocean 1989 and 1990. Dansk Ornitologisk Forenings Tidsskrift. vol 84, no 3-4. p. 145-150.
  • Best JR & Higgs WJ. (1990). Bird Population Status Changes in Thule District North Greenland Arctic Ocean. Dansk Ornitologisk Forenings Tidsskrift. vol 84, no 3-4. p. 159-160.
  • Brichetti P & Massa B. (1987). Addenda and Corrigenda to the Check-List of Italian Birds. Rivista Italiana di Ornitologia. vol 57, no 3-4. p. 157-160.
  • Duckworth JW. (2006). Records of some bird species hitherto rarely found in DPR Korea. Bulletin of the British Ornithologists' Club. vol 126, no 4. p. 252-290.
  • Forrester RW. (1996). Amendments to the Scottish list. Scottish Birds. vol 18, no 3. p. 129-131.
  • Hendricks P. (1991). Repeatability of Size and Shape of American Pipit Eggs. Canadian Journal of Zoology. vol 69, no 10. p. 2624-2628.
  • Hendricks P. (1991). Site Fidelity and Renesting of Female American Pipits. Journal of Field Ornithology. vol 62, no 3. p. 338-342.
  • Hendricks P. (1997). Geographical trends in clutch size: A range-wide relationship with laying date in American pipits. Auk. vol 114, no 4. p. 773-778.
  • Hendricks P. (2003). Spring snow conditions, laying date, and clutch size in an alpine population of American Pipits. Journal of Field Ornithology. vol 74, no 4. p. 423-429.
  • Hendricks P & Norment CJ. (1992). Effects of Severe Snowstorm on Subalpine and Alpine Populations of Nesting American Pipits. Journal of Field Ornithology. vol 63, no 3. p. 331-338.
  • Hendricks P & Norment CJ. (1994). Hatchability of American pipit eggs in the Beartooth Mountains, Wyoming. Wilson Bulletin. vol 106, no 2. p. 392-399.
  • Kennedy PL, Stahlecker DW & Fair JM. (1995). Organochlorine concentrations in potential avian prey of breeding peregrine falcons in North-Central New Mexico. Southwestern Naturalist. vol 40, no 1. p. 94-100.
  • Knox A. (1988). TAXONOMY OF THE ROCK WATER PIPIT SUPERSPECIES ANTHUS-PETROSUS, ANTHUS-SPINOLETTA AND ANTHUS-RUBESCENS. British Birds. vol 81, no 5. p. 206-211.
  • Koblik EA & Mikhailov KE. (1994). On birds of upper belts of the mountains of Khorsko-Bikinsky watershed (middle Sikhote-Alin). Byulleten' Moskovskogo Obshchestva Ispytatelei Prirody Otdel Biologicheskii. vol 99, no 6. p. 47-54.
  • Mikhailov KE. (1997). The regularities of the distribution of birds along vertical and habitual scale in the alpine-subalpine zone of the central Sikhote-Alin Range. Byulleten' Moskovskogo Obshchestva Ispytatelei Prirody Otdel Biologicheskii. vol 102, no 6. p. 20-27.
  • Norment CJ & Green K. (2004). Breeding ecology of Richard's Pipit (Anthus novaeseelandiae) in the Snowy Mountains. Emu. vol 104, no 4. p. 327-336.
  • Richardson TW, Pyle P, Burnett R & Capitolo P. (2003). The occurrence and seasonal distribution of migratory birds on Southeast Farallon Island, 1968-1999. Western Birds. vol 34, no 2. p. 58-96.
  • Taylor DM. (1994). Seasonal status of the American pipit in Idaho. Western Birds. vol 25, no 1. p. 43-49.
  • Verbeek NAM. (1995). The use of grit in pipits, especially the American Pipit. Journal of Field Ornithology. vol 65, no 4. p. 498-503.
  • Wilson S & Martin K. (2005). Songbird use of high-elevation habitat during the fall post-breeding and migratory periods. Ecoscience. vol 12, no 4. p. 561-568.