Orienta vespobuteo

La Orienta vespobuteo aŭ Kresta vespobuteo, Pernis ptilorhynchus, estas rabobirdo de la familio de Akcipitredoj kiu inkludas ankaŭ multajn aliajn tagajn rabobirdojn kiaj la milvoj, la agloj kaj la cirkuoj.

Kiel legi la taksonomion Orienta vespobuteo
Orienta vespobuteo, masklo ĉe Hodal en distrikto Faridabad de Harjano, Barato.
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia Filumo: Ĥorduloj Chordata Klaso: Birdoj Aves Ordo: Akcipitroformaj Accipitriformes Familio: Akcipitredoj Accipitridae Genro: Pernis Specio: P. ptilorhynchus
Dunomo
Pernis ptilorhynchus (Temminck, 1821)
Konserva statuso
Konserva statuso: Malplej zorgiga
Aliaj Vikimediaj projektoj

Aspekto

Oriental honey buzzard Mudumalai Mar21 DSC01405

Spite sian nomon, tiu specio ne estas rilata al la buteoj de la genro Buteo kaj estas taksonomie pli proksima al la milvoj. Ili ŝajnas longkolaj kun malgranda kapo (simila al tiu de kolombo), kaj ŝvebas per ebenaj flugiloj. La kapo ne havas la markatan supraokulan bordon kio havigas nerabobirdan vizaĝan aspekton. Ĝi havas longan voston kaj mallongan kreston. Ĝi estas bruna supre, sed ne tiom malhela kiom la Vespobuteo, kaj pli pala sube. Estas malhela gorĝostrio. Malkutime ĉe granda rabobirdo, ambaŭ seksoj povas esti distingataj. La masklo havas bluecgrizan kapon, dum la kapo de la ino estas bruna. Ŝi estas iom pli granda kaj malhela ol la masklo. La masklo havas nigran voston kun blanka bendo, dum la ino similas al la ino de la Vespobuteo. Tema pri klara kazo de seksa duformismo.

Kutimoj

Ino ĉe Bharatpur

Ili reproduktiĝas en Azio el centra Siberio orienten al Japanio. Ĝi estas somera migranto en Siberion, kiu vintras en tropika sudorienta Azio. Aliloke ĝi estas pli malpli specio de loĝantaj birdoj. Ĝi estas specialista manĝanto, kiu vivtenas sin ĉefe el larvoj kaj nestoj de vespoj, kvankam ĝi kaptas ankaŭ aliajn malgrandajn insektojn kiaj cikadoj.

Ĉe Kalkato

La Orienta vespobuteo reproduktiĝas en arbaroj, kaj estas malfacile videbla escepte en printempo, kiam la pariĝada memmontrado inkludas flugilfrapadon. La ceremonia memmontrado per ruliĝo dumfluge kaj per flugetado pinte de ascendo estas karaktera de la genro Pernis.

Ĝi estas pli granda kaj pli longflugila ol sia okcidenta samgenrano nome Vespobuteo, Pernis apivorus.

Kamuflimitado

Ceremonia memmontra flugado

In flight over Thane district, Maharashtra, India

Taking off after drinking at a pond, Bandhavgarh, India

Oni sugestis, ke la simileco en plumaro inter junuloj de Orienta vespobuteo kaj la agloj membroj de la genro Spizaetus estas kialigita de serĉado de parta protektado kontraŭ predado fare de pli grandaj rabobirdoj. La agloj havas pli fortajn bekojn kaj kalkanumojn, kaj ŝajne estas malpli vundeblaj ol la specioj de la genro Pernis.

Simila kamuflimito estas montrata de junuloj de la Eŭropa vespobuteo, kiu similas al la Komuna buteo. Kvankam la Akcipitro kapablas mortigi ambaŭ speciojn, ĝi ŝajne evitas ataki la pli bone protektatajn speciojn de la genro Buteo.

Distribuado de la subspecioj

• Pernis ptilorhyncus orientalis - de Siberio ĝis Saĥaleno, sude ĝis Manĉurio, Japanio kaj Koreio. Vintrejo en Sudorienta Azio - Indonezio kaj Filipinoj.

• p.p. ruficollis - Barato, Srilanko, Mjanmao ĝis Ĉinio.
• p.p. philippensis - Filipinoj.
• p.p. palawanensis - en la Palavaninsuloj en Filipinio.
• p.p. torquatus - Sumatro kaj Borneo
• p.p. ptilorhyncus - la insulo Javo.

Referencoj

• British Birds, vol 99, Marto 2006