Universitato de Bonaero
Universitato de Bonaero (hispane Universidad de Buenos Aires, akronime UBA) estas la plej grava universitato de Argentino kaj unu el la plej gravaj de Latinameriko. Ĝi estis fondata la 12-an de aŭgusto de 1821.
| Universidad de Buenos Aires | ||
|---|---|---|
 | ||
| publika universitato • eldonejo de malfermita aliro | ||
| kromnomo | UBA | |
| moto | Argentum virtus robur et studium Argentina virto estas forto kaj studo | |
| Informoj | ||
| fondodato | 12-a de aŭgusto de 1821 | |
| fondinto(j) | Martín Rodríguez • Bernardino Rivadavia vd | |
| Situo | ||
| Geografia situo | 34° 35′ 59″ S, 58° 22′ 23″ U (mapo)-34.599722222222-58.373055555556Koordinatoj: 34° 35′ 59″ S, 58° 22′ 23″ U (mapo) | |
| lando | Argentino | |
| urbo | Bonaero | |
| Nombroj | ||
| nombro de studentoj | 262 932 vd (stato: 2011) | |
| adreso | Viamonte 430, Bonaero | |
| retejo | [<span%20class="official%20website">[1] Oficiala retejo] | |
| ||
| ||
 Universidad de Buenos Aires | ||
Historio redakti
La universitato estis fondita en 1821 de la administrado de la provinco Bonaero.
En 1939 Maria Teresa Ferrari estis nomumita al la rango de profesoro kaj iĝis la unua virino kiu atingis tiun rangon en universitato en Latin-Ameriko.
En julio 1966, ribelo eksplodis en la universitato kontraŭ la militreĝimo gvidita fare de Juan Carlos Onganía, kiu monaton antaŭe decidis alporti policistojn en la kampusojn, tiel aboliciante la akademian sendependecon enkondukitan en la universitatoj de la lando. Centoj da studentoj, universitataj diplomiĝintoj kaj prelegantoj manifestaciis kontraŭ la registaro kaj ĉesigis la agadojn de la universitato. La 29-an de julio, la polico trudeniris la universitaton kun grandaj fortoj por subpremi la manifestacianojn. Multaj manifestacianoj, inkluzive de altrangaj fakultatanoj, estis severe batitaj, multaj aliaj estis arestitaj, kaj la bibliotekoj kaj laboratorioj de la universitato estis detruitaj. La okazaĵo iĝis konata ĉirkaŭ la mondo kaj estis moknomita " La Nokto de la Longaj Bastonoj". En la sekvaj monatoj, centoj da lekciistoj, inkluzive de mondfamaj altrangaj akademiuloj, forlasis la universitaton kaj enmigris al aliaj landoj. Tutaj institutoj kaj fakultatoj estis malmuntitaj, kaj kiel rezulto, la agadoj de la universitato estis reduktitaj en pluraj lokoj.
Fakultatoj kaj lernejoj redakti
- psikologio
- inĝenieristiko
- dentokuracado
- Apoteko kaj biokemio
- filozofio kaj literaturo
- juro
- lernejo de Medicino
- sociaj sciencoj
- veterinara medicino
- agronomio
- ekonomio
- ekzakta scienco kaj natursciencoj
- arkitekturo kaj dezajno
Famaj eks-studentoj redakti
- Juan Martin Maldesana, unu el la ĉefaj teoriaj fizikistoj.
- Francisko, la 266-a papo.
- Ernesto Che Guevara, argentina komunista revoluciulo.
- Cesar Milstein, juda biokemiisto, gajninto de la 1984-datita Nobel-premio pri Fiziologio aŭ Medicino.
- Carlos Saavedra Lamas, politikisto, diplomato kaj juristo, kiu ricevis la Nobel-Premion pri Paco en 1936
- Bernardo Alberto Hosei, gajninto de la 1947-datita Nobel-premio pri Fiziologio aŭ Medicino.
- Luis Federico Leloir, gajninto de la Nobelpremio pri Kemio en 1970.
- Adolfo Perez Esquibal, gajninto de la Nobel-premio pri paco por 1980.
- Alicia Dujovne Ortiz
- Adolfo Bioy Casares
Argentinaj politikistoj diplomiĝintaj redakti
- Carlos Pellegrini, Prezidanto de Argentino inter 1890-1892.
- Luis Sanz Peña, prezidanto de Argentino inter 1892-1895.
- Manuel Quintana, prezidanto de Argentino inter 1904-1906.
- Roca Sans Peña, prezidanto de Argentino inter 1910-1914.
- Victorino de la Plaza, prezidanto de Argentino inter 1914-1914.
- Marcelo Torquato de Alvar, prezidanto de Argentino inter 1922-1928.
- Ippolito Irrigojan, prezidanto de Argentino inter 1928-1930.
- Agustin Pedro Justo, prezidanto de Argentino inter 1932-1938.
- Roberto Maria Ortiz, Prezidanto de Argentino inter 1938-1942.
- Ramon Castillo, Prezidanto de Argentino inter 1942-1943.
- Arturo Prondisi, Prezidanto de Argentino inter 1958-1962.
- Arturo Ilia, prezidanto de Argentino inter 1963-1966.
- Raul Alfonsín, Prezidanto de Argentino inter 1989 kaj 1983.
- Adolfo Rodríguez Sa, Prezidanto de Argentino en 2001.
- Eduardo Duale, Prezidanto de Argentino inter 2002-2003.
- José Luis Mortura, ministro pri eksteraj aferoj de Argentino inter 1914-1916.
- Luis Moreno Ocampo, advokato kaj prokuroro ĉe la Internacia Puna Kortumo.
Docentoj (elekto) redakti
- Alfredo Kohn Loncarica, esperantista kuracisto
- Jorge Luis Borges, verkisto
.jpg)
.jpg)
.jpg)
