La voĉkategorio aldo (lat. altus = „alta“, vox alta = „alta voĉo“) signifas en la muziko la pli malaltan voĉon de ambaŭ inaj aŭ knabovoĉoj (knabaldo). La voĉamplekso proksimumas g-e’’.

voĉaj registroj
virinaj voĉoj viraj voĉoj
Voĉa gamo de korusa soprano
Soprano (S)
Voĉa gamo de korusa tenoro
Tenoro (T)
Voĉa gamo de korusa mezosoprano
Mezosoprano
Voĉa gamo de korusa baritono
Baritono
Voĉa gamo de korusa aldo
Aldo (A)
Voĉa gamo de korusa baso
Baso (B)
vdr

La nomo devenas de la plurvoĉa virkantado precipe de la mezepoko, en kiu la aldo estis la plej alta voĉo, kantata kun brusta aŭ falseta-registro. la dua voĉo estas la t.n. kontratenoro–aldo. Vira aldo ofte apleksas e-e’’ (kastritoj ofte antingas ankaŭ la d’’’).

Analoge al la kantvoĉa registro aldo ankaŭ ĉe muzikinstrumentoj ekzistas alda sonregistro.