Alfred Marshall
Alfred MARSHALL (26-a de julio 1842-13-a de julio 1924) estis brita ekonomikisto.[1]
| Alfred Marshall | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 26-an de julio 1842 en Londono |
| Morto | 13-an de julio 1924 (81-jara) en Kembriĝo |
| Lingvoj | angla |
| Loĝloko | Marshall House, Cambridge |
| Ŝtataneco | Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando |
| Alma mater | St John's College • Merchant Taylors' School • Universitato de Kembriĝo |
| Familio | |
| Edz(in)o | Mary Paley Marshall |
| Okupo | |
| Okupo | ekonomikisto • filozofo • universitata instruisto |
| Verkoj | Principles of Economics |
Li estis profesoro, kaj faris grandan influon super la ekonomikistoj de sia epoko. Lia plej grava kontribuo al la ekonomiko estis sistemigi la klasikajn ekonomikajn teoriojn kaj la disvolvigo de la koncepto de marĝena utileco, kiu estos disvolvigita ankaŭ de Pareto kaj Böhm-Bawerk. Li substrekis la gravon de la detala analizo kaj de la neceso kongruigi la teoriojn al la novaj okazaĵoj. Li estas konsiderata unu de la pioniroj de la ekonomio de la bonfarto. Inter liaj vekoj menciindas "Principoj de ekonomiko" (1890) kaj "Industrio kaj komerco" (1919).
NotojRedakti
- ↑ (en angla) «Alfred Marshall». The Concise Encyclopedia of Economics. Konsultita la 3an de Januaro 2021.