Anatolij Gonĉarov
Anatolo (Anatolij Jevgenjeviĉ) Gonĉarov, ruse Анатолий Евгеньевич Гончаров (naskiĝis la 8-an de septembro 1940[1] en Siberio, Sovetunio, mortis la 11-an de februaro 2022[1] en Brjansk) estis rusa doktoro pri kemio kaj profesia esperantisto.
Anatolij Gonĉarov | |
---|---|
Persona informo | |
Naskiĝo | 8-an de septembro 1940 |
Morto | 11-an de februaro 2022 (81-jaraĝa) en Brjansk |
Mortokialo | COVID-19 |
Lingvoj | Esperanto • rusa |
Ŝtataneco | Rusio Sovetunio |
Familio | |
Edz(in)o | Irina Gonĉarova |
Infano | Svetlana Gonĉarova |
Okupo | |
Okupo | esperantisto |
TTT | |
Retejo | https://web.archive.org/web/*/http://anatolog.narod.ru/ |
Familio
redaktiAnatolij Gonĉarov esperantistiĝis en 1958 dum la studentaj jaroj, kiam li jam komencis esplori la literaturon en Esperanto kaj elskribi interesajn uzojn de vortoj kaj gramatikaĵoj. Li estis la kreinto de kelkaj Esperanto-kluboj, inkluzive de la Moskva Esperanto-klubon "Lev Tolstoj". Li multe okupiĝis pri tradukado kaj instruado de Esperanto. Ekzemple, li estas kuntradukinto de la libro Defendi la pacon, preventi nuklean militon: Proponoj de Soveta Unio en la Dua Speciala Sesio de la Ĝenerala Asembleo de UN pri malarmado (1982).
En 1960 li ekinstruis Ĉe-metode kaj ĝis 1990 instruis ĉiujare, krom paŭzo en 1980-1987 jaroj[2].
Li estis kunfondinto de la Junulara Esperanto-Movado en Sovetio (1964) kiu komence nomiĝis Adresaro de Junaj Esperanto-Aktivuloj (AJEA). En 1966 dum la unua konferenco apud Moskvo AJEA estis alinomita al Sovetia Esperantista Junulara Movado (SEJM), kies unua kaj revena prezidanto li poste estis (1972-1974).
Ankaŭ li estis estrarano (1979-1989) kaj vicprezidanto (1988-1989) de ASE kaj gvidanto de ties scienc-teknika komisiono, vicprezidanto de SEU (1989-1990), senatano de la Esperanta Civito (2002-2011); aŭtoro de pluraj artikoloj aperintaj en Esperantaj gazetoj[3] kaj iama komitatano de TEJO.
En 1987, dum la perestrojka periodo, kiam eblis i.a. profesie enspezi pro Esperanto-agado li forlasis sian karieron kaj iris al Moskvo por profesie instrui Esperanton. Tio daŭris ĝis 1991, kiam Sovetunio finiĝis.
Ekde la komenco de lia Esperanto-vivo, li dum pli ol 50 jaroj kompiladis kolekton de citaĵoj kun la uzoj de la sufikso -UM, eldonita kiel bitlibro sub la titolo “Tiu ĉumalofta sufikso -UM”[4].
Anatolo Gonĉarov forpasis la 11-an de februaro 2022 en Brjansk (Ruslando) pro la koronviruso COVID-19[5].
Persone
redaktiFilino de Gonĉarov, Svetlana Gonĉarova, estas denaska esperantistino. Ŝi defendis en Moskvo magistran disertacion pri esperantologia temo.
Vidu ankaŭ
redaktiEksteraj ligiloj
redakti- Persona retejo de Anatolij Gonĉarov
- Bitlibro "Tiu ĉumalofta sufikso -UM” (senpage elŝutebla kiel PDF)
Referencoj
redakti- ↑ 1,0 1,1 Laŭ "Esperanto", aprilo 2022, paĝo 94
- ↑ Retpaĝo de Anatolo Gonĉarov
- ↑ Nekrologo de Anatolo Gonĉarov en novaĵretejo La Ondo de Esperanto
- ↑ (eo) “Tiu ĉumalofta sufikso -UM”: nova libro senpage elŝutebla ĉe UEA", Gazetara Komuniko de UEA, n-ro 952 (2021-05-15)
- ↑ Nekrologo de Anatolo Gonĉarov en novaĵretejo La Ondo de Esperanto