Anthony Eden

Anthony EDEN (n. 12-an de junio 1897, Windlestone, Durham, Anglio – m. 14-an de januaro 1977, Alvediston, Wiltshire) estis brita eksterafera ministro (1935-1938; 1940-1945; 1951-1955), pli poste ĉefministro de 1955 ĝis 1957.

Anthony Eden
Persona informo
Anthony Eden
Naskonomo	Robert Anthony Eden
Naskiĝo	12-an de junio 1897 (1897-06-12) en Durham
Morto	14-an de januaro 1977 (1977-01-14) (79-jara) en Alvediston Manor
Mortis pro	naturaj kialoj [#]
Mortis per	hepata kancero [#]
Tombo	Wiltshire [#]
Religio	Anglikanismo [#]
Lingvoj	angla [#]
Ŝtataneco	Unuiĝinta Reĝlando • Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando [#]
Alma mater	Christ Church College • Eton College • Universitato de Oksfordo • Sandroyd School [#]
Partio	Konservativa Partio [#]
Familio
Patro	William Eden [#]
Patrino	Sybil Frances Grey [#]
Edz(in)o	Beatrice Beckett • Clarissa Eden [#]
Infanoj	Simon Eden • Robert Eden • Nicholas Eden, 2nd Earl of Avon [#]
Profesio
Okupo	politikisto • diplomato • aristokrato [#]
Aktiva en	Londono [#]
Aktiva dum	1914– [#]
Postenoj Postenoj Britia ĉefministro • ano de Ĉambro de Lordoj • konsiliano de la Privata Konsilio de Britio • member of the 41st Parliament of the United Kingdom • member of the 40th Parliament of the United Kingdom • member of the 39th Parliament of the United Kingdom • member of the 38th Parliament of the United Kingdom • member of the 37th Parliament of the United Kingdom • member of the 36th Parliament of the United Kingdom • member of the 35th Parliament of the United Kingdom • member of the 34th Parliament of the United Kingdom • member of the 33rd Parliament of the United Kingdom • Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs • Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs • Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs • Leader of the House of Commons • Leader of the House of Commons • Lord Privy Seal [#]
Honorigoj Honorigoj Milita Kruco • Pacpremio Wateler • Ordeno de la Ĝartero • Victory Medal • British War Medal [#]
[#]	Fonto: Vikidatumoj

Post la servo en la unua mondmilito, li studis orientajn lingvojn (araban kaj persan) en la oksforda kolegio "Christ Church".

Oni elektis lin al la malsupra ĉambro en 1923, nomumis lin en 1931 vic-eksterafera ministro, en 1934 lorda sigelgardisto, en junio de 1935 al ministro pri aferoj de Ligo de popoloj.

Li demisiis en 1938 pri ministeria posteno (pri eksteraj aferoj) pro politiko de Neville Chamberlain al la nazia Germanio kaj faŝista Italio.

Eden helpis pacigi en 1954 pri la anglan–iranan naftokrizon, kaj la krizon inter Italio kaj Jugoslavio pri Triesto. Li helpis ankaŭ paciĝon en Hindoĉinio kaj establi la militaran organizon SEATO, parto de la Okcidenta Bloko.

Li grave malsaniĝis en 1953 kaj oni plurfoje operaciis lin. Li neniam iĝis tiel sana kiel antaŭe.

La 6-an de aprilo 1955, Eden estis nomumita al ĉefministro. Li malsukcesis en la Sueza krizo de 1956 kaj demisiis la 9-an de januaro 1957 pro sanaferoj.