Endre Grandpierre K.
Endre Grandpierre K. [grandpier ka], laŭ hungarlingve kutima nomordo Grandpierre K. Endre estis hungara verkisto. Unu el liaj filoj estis Attila Grandpierre.
| Endre Grandpierre K. | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskonomo | Kolozsvári Grandpierre Endre | |
| Naskiĝo | 6-an de oktobro 1916 en Odĵaci | |
| Morto | 17-an de julio 2003 (86-jaraĝa) en Budapeŝto | |
| Tombo | Tombejo Farkasrét vd | |
| Ŝtataneco | Aŭstrio-Hungario vd | |
| Familio | ||
| Infanoj | Attila Grandpierre vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | historiisto • poeto • verkisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Endre Kolozsvári Grandpierre [1] naskiĝis la 6-an de oktobro 1916 en Hódság (Hungara reĝlando, Aŭstrio-Hungario, nuntempa Odĵaci en Serbio, li mortis la 17-an de julio 2003 en Budapeŝto.
Biografio redakti
Endre Grandpierre K. akiris diplomon en Scienca Universitato Loránd Eötvös post la 2-a mondmilito. Tiutempe li verkis poemojn kaj estis aktiva atleto. Depost la Hungara revolucio de 1956 liaj libroj ĉefe pri la hungara historio ofte aperis. Lia ĉefa temo estis prahistorio de hungaroj kaj legendoj pri tio. Granda parto el liaj libroj estas disputataj kaj dubaj. Li ricevis premiojn inter 1949-1976. Li edziĝis unue en 1946, lia edzino naskis du filojn, baldaŭ li eksedziĝis kaj denove edziĝis.
Elektitaj libroj redakti
- Jégtündér (kvazaŭ debuto, 1957)
- Az ördög apostolai (1962, pri junaĝo de Miklós Zrínyi (poeto))
- Fekete hóesés (1970, nepruvitaj asertoj pri morto de Miklós Zrínyi), pri la sama temo en 1997
- Lajos király három halála és négy temetése (1989)
- Hogyan haltak meg a magyar királyok? (1991, forte diskutita verko)
- A magyar ősvallás történelmi alapjai (1996)
- Atilla és a hunok (2006, postmorta)
- Történelmünk központi titkai (2011, postmorta)