Eritrea marborda dezerto

La eritrea marborda dezerto estas tersupraĵa ekoregiono el la sahela-sudana ekoprovinco de la afrotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome ĝi apartenas al dezertoj kaj kserofitaroj de Eritreo kaj Ĝibutio . Ĝi situas en la biodiverseco-riĉaĵejo Korno de Afriko laŭ la organizaĵo Naturprotekto Internacie. Tiu marbordo estas ekologie grava kiel vojo por la migrado de rabobirdoj.

Eritrea marborda dezerto
Dezerto

LandoEritreo

Koordinatoj12° 42′ 1″ N, 43° 6′ 9″ O (mapo)12.70029243.102519Koordinatoj: 12° 42′ 1″ N, 43° 6′ 9″ O (mapo) [+]
- koordinatoj12° 42′ 1″ N, 43° 6′ 9″ O (mapo)12.70029243.102519Koordinatoj: 12° 42′ 1″ N, 43° 6′ 9″ O (mapo)
Akvokolektejo4 600 km² (460 000 ha) [+]
Areo4 600 km² (460 000 ha) [+]


Eritrea marborda dezerto (Tero)
Eritrea marborda dezerto (Tero)

Eritrea marborda dezerto (Etiopio)
Eritrea marborda dezerto (Etiopio)
DEC

Map
Eritrea marborda dezerto

Vikimedia Komunejo:  Eritrean Coastal Desert Ecoregion [+]
En TTT: Oficiala retejo [+]
vdr

Priskribo

redakti

La ekoregiono estas severa sabla kaj gruza strio laŭlonge de la suda parto de la marbordo de Eritreo kaj la ruĝ-mara marbordo de Ĝibutio ĝis la ĝibutia havenurbo Obock. Landinternen la ekoregiono estas ĉirkaŭita de la etiopaj kserofitaj herbejoj kaj arbustaroj.

Flaŭro

redakti

La flaŭro de la marborda strio konsistas el herboj kaj poacoj kiuj estas adaptitaj al la seka klimato kiel ekzemple Aerva javanica (amarantacoj), Cymbopogon schoenanthus (poacoj), Panicum turgidum (poacoj), kaj Lasiurus scindicus, kune kun arboj de Acacia tortilis (fabacoj) kaj Acacia asak kaj arbedoj de Rhigozum somalense (bignoniacoj) kaj Caesalpinia erianthera (fabacoj).

Faŭno

redakti

Tiu estas unu el la plej rabobirdplena migraditineroj en la mondo kiam birdoj kiel ekzemple buteoj kaj agloj migradas al Afriko por transvintri laŭlonge de la ruĝ-mara marbordo kaj trans la Markolo Bab al-Mandab.

Bestoj trovataj ĉi tie inkludas martestudojn kaj gazelojn inkluzive de la dorkas-gazelo (Gazella dorcas), Nanger soemmerringii (gazelo) kaj la Salt-gazelo (Madoqua saltiana). Ekzistas tri preskaŭ-endemiaj reptilioj Atractaspis leucomelas (serpentoj), Chalcides ragazzii (skinkedoj , kaj la geko Hemidactylus flaviviridis.

Minacoj kaj konservado

redakti

La marbordo estas malabunde enloĝata; la nura urbo de iu grandeco estas la malgranda haveno de Assab en Eritreo. Tamen paŝtado de brutaro reduktis la naturan vegetaĵaron; ekzistas neniuj naturprotektejoj kaj ekzistas potencialo por plia ŝanĝo al la areo kun la kompletiĝo de la laŭplana strandvojo de Ĝibutio ĝis Eritreo. Ĉasado de la gazeloj, testudoj kaj marbirdoj okazas.

Vidu ankaŭ

redakti


Afrotropisaj dezertoj kaj kserofitaroj
AT1301 Aldabra-insularaj kserofitaroj   Sejŝeloj
AT1303 Orient-saharaj montar-kserofitaraj duonarbaroj   Ĉado,   Sudano
AT1304 Eritrea marborda dezerto   Eritreo,   Ĝibutio
AT1305 Etiopaj kserofitaj herbejoj kaj arbustaroj   Eritreo,   Etiopio,   Ĝibutio,   Somalio
AT1310 Kaoko-Dezerto   Angolo,   Namibio
AT1311 Madagaskaraj veprejoj   Madagaskaro
AT1315 Namiba Dezerto   Angolo,   Namibio
AT1318 Sokotraj kserofitaroj   Jemeno
AT1321 Sudokcident-arabaj montaraj duonarbaroj   Jemeno,   Sauda Arabio

Eksteraj ligiloj

redakti