Ferenc Szentmarjay
Ferenc Szentmarjay [sentmarjai], laŭ hungarlingve kutima nomordo Szentmarjai Ferenc estis hungara oficisto, jakobeno, martiro.
| Ferenc Szentmarjay | |
|---|---|
 Ferenc Szentmarjay | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 1767 en  Zemplén (historia departemento) (Hungara reĝlando, Aŭstra Imperio)
|
| Morto | la 20-an de majo 1795 en Buda (Hungara reĝlando, Aŭstra Imperio)
|
| Mortokialo | senkapigo |
| Tombo | Malnova tombejo de Budapeŝto |
| Lingvoj | hungara • germana • franca • slovaka |
| Ŝtataneco | Hungara reĝlando |
| Okupo | |
| Okupo | oficisto |
Ferenc Szentmarjay[1] naskiĝis en 1767 en Zemplén (historia departemento), li mortis la 20-an de majo 1795 en Buda.
Biografio redakti
Ferenc Szentmarjay akiris juran diplomon en Reĝa Jura Akademio (Kassa), poste li departementa oficisto en Sáros (historia departemento). Ekde 1790 li estis persona sekretario de grafo en Buda, kie li amikiĝis kun framasonoj kaj jakobenoj. Post 2 jaroj jam la sekreta polico kaŝrigardis lin. En 1794 Ignác Martinovics nomumis lin gvidanto de sekreta jakobena aranĝaĵo. En la sama jaro la polico kaptis lin kaj li estis kondamnita je morto.
Elektitaj kontribuoj redakti
- tradukaĵoj de francaj jakobenoj en manuskriptoj (1793)