Fontamara (libro)

Fontamara estas romano de la itala verkisto Ignazio Silone.

Fontamara
Fontamara
Aŭtoro	Ignazio Silone
Eldonjaro	1939
Urbo	Amsterdamo
Eldoninto	Federacio de Laboristaj Esperantistoj
Paĝoj	188

Fontamara estas la nomo de fikcia vilaĝo en Abruco kaj loko de la ago. La libro ekestis en 1930 en svisa ekzilo kaj aperis en 1933 kiel traduko en Svislando. En 1961 Silone adaptis la tekston.

La libro Fontamara estas tradukita en Esperanton de A. Anĝelo kaj J. van Scheepen kaj eldonita de Federacio de Laboristaj Esperantistoj (FLE) en Amsterdamo.

Ago

Tri vilaĝanoj – patro, patrino kaj filo – informas la ekzilitan verkiston dum unu tuta nokto pri la okazintaĵoj en la vilaĝo Fontamara, kaj tiu post tio decidas, surpaperigi ĉi tiujn rakontojn. Fontamara situas en la periferio, izolita en la altmontaro. La vilaĝanoj havas tie ankoraŭ povran vivon. Malmultaj akiraĵoj de la moderna vivo trapenetras en la monta mondo; la komunuma heroldo ĉiam estas perforte forpelita.

La malabunda enspezo apenaŭ sufiĉas por vivi, multaj loĝantoj vidas solvon nur en elmigrado. La ekfloranta faŝismo ŝanĝas la vivon de la kafonoj (cafoni), kiel oni nomas la needukitajn montajn terkultivistojn. Unue la labormigrado estas limigita, poste riĉa fabrikposedanto, kiu kiel faŝisto akiris oficon kaj dignon, decidas ŝanĝi la fluon de rojo laŭ sia favoro, kiu servas kiel irigacio de la kampoj. La cafoni povis fari nenion. La advokato, kiu sin dediĉas – cetere ĉiam atenta pri sia propra profito – al la loĝantoj, fariĝis komplico de la fabrikposedanto.

Faŝistaj ligoj fine terorizas, perfortas kaj senkuraĝigas la vilaĝanojn. Pro tio la plej forta kaj decidema vilaĝano, kun sia filo, decidas iri al Romo. Li kontaktas la kontraŭ-faŝistan reziston, sed jam baldaŭ li kun sia kontaktulo kaj kunvojaĝanto estas arestitaj kaj ĝismorte torturitaj. La filo fine reiras al Fontamara kaj fondas kun la loĝantoj rezistan gazeton.

Filmado

La libro estas en 1977 filmita fare de Carlo Lizzani. Vidu Fontamara (filmo).

En Esperanto

• I. Silone. Fontamara trad; A. Anĝelo kaj J. Van Scheepen. Eld. SAT, 1939?

„ Jen frapanta priskribo de kamparanaj vivkondiĉoj kaj spertoj ĉe la komenco de la faŝisma reĝimo en Suda Italujo. La historion rakontas tri kafonoj (malriĉaj kamparanoj) —patro, patrino, kaj filo— el la vilaĝo Fontamara, kiuj hazarde evitis la teruran sorton kiu mortige trafis la ceterajn vilaĝanojn. Vigla kaj detaloplena rakonto: ĝi kaptas kaj tenas la atendon de la leganto, tiel, ke li ne volas flankenmeti la libron, antaŭ ol legi la finan vorton. La tradukintoj bone faris sian taskon, kaj komitato kontrolis la tradukon, en kiu ne troviĝas gravaj eraroj aŭ gramatikaj aŭ presaj. Anstataŭ uzi subnotojn, oni presis ĉe la fino klarigan liston de uzitaj neologismoj, kaj tradukojn de vortoj fremdlingvaj. Kaj papero kaj preso estas bonaj. Se mi emus mallaŭdi, tio estus pro la kelkfoja uzo de esprimoj, kiujn Britaj legantoj verŝajne trovus iom maldelikataj. Mi tamen rekomendas la libron. ” — JoGoBo, La Brita Esperantisto - Numero 416, Decembro (1939)

Eksteraj ligiloj

• http://www.lesekost.de/suedeu/HHLSE02.htm Arkivigite je 2010-11-24 per la retarkivo Wayback Machine
• Fontamara en Interreta filma datumbazo (angle)
• Fontamara Arkivigite je 2012-01-20 per la retarkivo Wayback Machine (pdf)
• Katalogo de Esperantomuzeo kaj Kolekto por Planlingvoj
• Katalogo de Heredaĵbiblioteko Hendrik Conscience
• Katalogo de Universitato de Amsterdamo