G-maĵoro

G-maĵoro estas tonalo de la modalo maĵoro, baziĝanta sur la toniko g. La tonalon G-maĵoro oni indikas en la notacio per unu dieso (f♯). Ankaŭ la respektivan gamon kaj la bazan akordon de ĉi tiu tonalo (la toniko g-b-d), oni nomas G-maĵoro.

G-maĵoro ofte estas sentata festa, klara kaj hela.

Verkoj

• Johann Sebastian Bach: Goldberg-variacioj; Brandenburgaj konĉertoj n-o 3 kaj 4
• Joseph Haydn: simfonioj Nr. 94 („kun l atimbalofrapo“), Nr. 100 („Militärsinfonie“)
• Ludwig van Beethoven: -a arĉkvarteto Nr. 2 Op. 18 Nr. 2, 4-a pianokonĉerto
• Felix Draeseke: 1-a simfonio; 4-a simfonio („Symphonia Comica“)
• Pjotr Iljiĉ Ĉajkovskij: 2-a pianokonĉerto
• Antonín Dvořák: 8-a simfonio
• Gustav Mahler: 4-a simfonio
• Wolfgang Amadeus Mozart: Eine kleine Nachtmusik

Vidu ankaŭ

• C♭-maĵoro, G♭-maĵoro, D♭-maĵoro, A♭-maĵoro, E♭-maĵoro, B♭-maĵoro, F-maĵoro, C-maĵoro, G-maĵoro, D-maĵoro, A-maĵoro, E-maĵoro, B-maĵoro, F♯-maĵoro, C♯-maĵoro
• a♭-minoro, e♭-minoro, b♭-minoro, f-minoro, c-minoro, g-minoro, d-minoro, a-minoro, e-minoro, b-minoro, f♯-minoro, c♯-minoro, g♯-minoro, d♯-minoro, a♯-minoro