Gavaro

Gavaro (el la rusa verbo "paroli" говорить /ɡə.vɐ.ˈrʲitʲ/) estas variaĵo de Esperanto kreita de Manuel Halvelik (kies vera nomo estas Kamiel Vanhulle), kiu kreis ankaŭ Arcaicam Esperantom kaj Popido (do entute, tri "sociolektojn"). Halvelik vere ne volis krei novan internacian lingvon, sed provis doni al Esperanto (kaj ĉefe al tradukantoj) la "esprimeblecon de iu slango", t.e. multe malpli prestiĝan variaĵon de la lingvo, kvazaŭ ĝi estus parolata de krudulo, malklerulo aŭ eĉ krimulo.

Gavaro
Denaskaj parolantoj	verŝajne neniu
Fremdlingvo / dua lingvo por	nekonata sed verŝajne ege malmulte
Skribo	latina
Lingvistika klasifiko
Planlingvo
Oficiala statuso
Oficiala lingvo en	nenie
Reguligita de	neniu
Lingvaj kodoj

Male al Arcaicam Esperantom kaj Popido, la aŭtoro decidis ne tro tuŝi la gramatikon kaj la vortetojn sed profunde ŝanĝis la radikojn.
"Gavaro diferencas de la tradicia zamenhofa lingvo per apartaj vortaro, afiksaro, kaj esprimaro. La gramatiko male restas nepre la sama kiel antaŭe." Manuel Halvelik

Principoj

Laŭ la aŭtoro mem, tradukante tekston al Gavaro oni devas respekti 2 principojn:

• Simileco: "Oni klopodu laŭeble konservi la ĝeneralan formon kaj gramatikan funkcion de la originala slangaĵo." Manuel Halvelik
• Simpleco: "Sekve mia Ora Konsilo apliki slangaĵojn ŝpareme, en strategiaj lokoj kaj kvantoj", Manuel Halvelik
  Do ene de frazo, oni ne uzu tro da slangaĵoj samtempe, por ke la frazo restu sufiĉe komprenebla. Kaj ene de vorto, oni uzu ne pli ol unu Gavaro-fremdigilon.

Diferencoj inter Esperanto kaj Gavaro

Literumado

• Gavaro konservas la saman alfabeton kiel Esperanto krom "w", kiu anstataŭigas "ŭ".

• Konsonantparoj KV, SV kaj TV fariĝas respektive KW aŭ KF, SW aŭ SF kaj TW aŭ TF. Kunmetado ne efiku je la skribmaniero.

Diferencoj rilate al la 16 Fundamentaj reguloj

Preskaŭ ĉiuj reguloj estas senŝanĝaj, sed kelkaj ricevis aldono(j)n.

2-regulo

Anstataŭ finaĵo "-o", substantivoj povas ricevi "-umo".

3-a regulo

Anstataŭ finaĵo "-a", adjektivoj povas ricevi "-ala"

4-a regulo

Krom la tradiciaj numeraloj estis enkondukitaj Volapük-devenaj 1 bwal, 2 twel, 3 kwil, 4 fwol, 5 lwel, 6 mwel, 7 vwel, 8 zwul, 9 ĵwel, 10 dweg, 100 twum, 1000 mlat. (Vdu. Literumado, supre.)

6-a regulo

Anstataŭ finaĵo "-i", infinitiva verbo povas ricevi "-izi".

15-a regulo

Neologismoj estas la kerno de Gavaro.

Vortaj kaj afiksaj ŝanĝoj aŭ aldonoj

• La jenaj afiksoj estas modifitaj:

La Esperanta(j) sufiksoj...	...estas modifitaj al...
aĵ	of
ist, ul, an, anto	ok
in, istin, ulin, antino	un
il	eŝ
uj, ej	uĵ

• Estis enkondukitaj du infiksoj (afiksoj metitaj ene de radiko) por malrekonebligi Esperantajn radikojn:

-ERZ- (ŝteli: ŝterzeli)

-KLA- (polico: poliklaco)

• Plena vortaro kaj esprimaro elŝuteblas el la retejo de la aŭtoro (vidi sube).

Rilatoj kun Esperanto kaj aliaj fikcilingvoj de Manuel Halvelik

Gavaro ne rolas kiel vera aparta lingvo, sed provizas vortojn por efektigi lingvaĵon slanga.

"Ĝi estas aplikebla, laŭ la bezono aŭ la intenco, indiferente en fundamente koinea kunteksto, aŭ en dialekta kunteksto, aŭ eĉ en arkaika kunteksto. Slango ja aperas en tiuj tri sociolektoj." Manuel Halvelik

Ekzemple:

Gavare: ili prenis la gamboĉaron

Dialekte (Popido): zi prenit lo gamboĉar

Arkaike (Arcaicam Esperantom): ilùi Gambocharon preniit

Traduko: ili iris piede

Vortfarado kaj fontlingvoj

Ekzistas 4 radik-klasoj:

• Metaforoj: musko (hararo)
• Vortmiksoj (mallongigo, inversigo ktp): polo (polico)
• Akronimoj: repa (morta, "ripozu-en-paco").
• Ksenismoj (pruntoj el ĉiutagaj radikoj de aliaj lingvoj [vidi sube]): drugo (amiko, el la rusa друг /druk/)

Estas 7 fontolingvoj por la Gavaro-vortoj: la angla, la araba, la franca, la hispana, la hebrea, la rusa kaj la svahila. Angla- kaj rus-devenaj vortoj estas la plej nombraj.

NB: La vorto "mojosa" (kreita en 2003) kongruas kun la vortfaradaj principoj de Gavaro (kiel akronimo de Modernaj Juna Stilo).

Specimenoj

• Grut! (saluton!)
• Ĉukompras? (ĉu vi komprenas?)
• mia supo ekbolas (mi senpacienciĝas)
• ĉi oko superplenigas mian vezikon (tiu ulo tedas min)
• ĉipa klaĉofo (senvalora klaĉaĵo)

Referenco

• Halvelik, Manuel; Gavaro, la verda slango, Serio "La sociolekta triopo", versio 2.1, 2006, 308 paĝoj. elŝutebla el lia retejo, 4,5 MiB