Gevorg Ĉavuŝ
Gevorg Ghazarian (en armena: Գէորգ Ղազարեան; 1870 - 27-an de majo 1907) ofte konata kiel Gevorg Ĉavuŝ, estis armena milicano en la Otomana Imperio.
| Gevorg Ĉavuŝ | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Գէորգ Ղազարեան |
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1870 en Bitlis Vilayet,  Otomana Imperio
|
| Morto | 27-an de majo 1907 (37-jaraĝa) en Murat Bridge, Bitlis Vilayet, Otomana Imperio
|
| Lingvoj | armena |
| Ŝtataneco | Otomana Imperio |
| Okupo | |
| Okupo | fedayeen • politikisto |
Gevorg Ĉavuŝ estis legenda milicano, kies ĉefa celo estis plibonigi la malfacilaĵojn de la armena kamparana klaso antaŭ ĉikano kaj forraboj de turkoj kaj kurdoj. Tiucele li rekomendis armitan rezistadon. La eksterordinara aŭdaco kaj braveco de Ĉavuŝ inspiris liajn virojn dum li gvidis la reziston en la regiono Taron-Sasun de 1904 ĝis 1907, kiam li estis mortigita en batalo. Oni scias, ke Gevorg Ĉavuŝ havas bonajn rilatojn kun iuj kurdaj gvidantoj de la regiono. Li malkaŝe renkontiĝis kaj manĝis kun ili kaj samtempe provis persvadi ilin ne obei ordonojn de la sultano, kiu dungis la kurdojn kiel parton de siaj hamidaj trupoj. Ĉi tio estis vana, ĉar la kurdoj ne aliĝis al la armenaj revoluciuloj. Gevorg Ĉavuŝ estas nomita "la viro kun la ponardo kiu ĉiam estis preta puni tiujn kiuj molestis la sendefendajn homojn."
Frua vivo redakti
Gevorg Ĉavuŝ naskiĝis en familio de ĉasistoj en Sasun, en la vilaĝo Mktink en la regiono Bsanats. Li ricevis sian edukon en la monaĥejo de la Apostoloj de Muŝ. Li forlasis lernejon por aliĝi al Arabo, tiutempa ĉefa milicano. Post kiam Arabo estis arestita, Ĉavuŝ elspuris la perfidulon de Arabo kaj murdis lin. De 1885 ĝis 1888, li vojaĝis kaj trovis loĝejon en Alepo. Li laboris por enspezi sufiĉe da mono por aĉeti fusilon. Li revenis al Taron en 1890 por aliĝi al la grupo de armenaj batalantoj de sia amiko Hambardzum Bojadĝjan kun la celo defendi armen-loĝatajn vilaĝojn de Hamidaj persekutoj. [1]
Rezisto de Sasuno kaj morto redakti
En 1894 li partoprenis la reziston de Sasuno kontraŭ la hamida persekuto kontraŭ la armenoj. Dum la batalo, Ĉavuŝ estis kaptita kaj kondamnita al malliberejo dum 15 jaroj. Li sukcesis eskapi de malliberejo 2 jarojn poste kaj fuĝis al la montoj de Sasuno, kie li aliĝis al la partio Daŝnakcutjun kun amikoj kaj celis revolucian movadon kontraŭ turkaj oficialuloj. En 1896, li renkontis Andranik Ozanjan kaj partoprenis diversajn batalojn, el kiuj elstas la dua rezistado de Sasuno en 1904. Dum lia kariero kiel liberecbatalanto, li ankaŭ estis poziciigita sub la ordonrajton pri Serob Aghbjur. Dum ĉi tiu tempo, la onklo de Gevorg Ĉavuŝ havis problemojn kun la gerilanoj, kiam li kaptis virinon de alia armena vilaĝo. La kazo estis alportita al Serob Aghbjur, kiu poste sin turnis al Ĉavuŝ kaj diris "Gevorg, via onklo estas la kulpanto, vi decidas pri lia sorto" (armene: «Գէորգ քու հօրեղբայրդ է յանցաւորը, դո՜ւն դատէ ու վճռէ:» ). Ĉavuŝ ekzekutis sian onklon sed suferis de severa depresio poste kaj izoliĝis por malĝojigi la perdon de sia onklo.[1] Kevork Chavush, is called "the man with the dagger who was always ready to punish those who molested the defenseless people."[2] Gevorg Ĉavuŝ estis grave vundita la 25an de majo 1907 dum granda interpafado ĉe la Batalo de Suluĥ kun la otomana armeo en Suluĥ , Muŝ kaj kiu devigis lin eviti la bataladon. Du tagojn poste lia korpo estis trovita en Kjosabin-Baŝin la 27an de majo sub ponto. Gevorg Ĉavuŝ restis ĉefa armena gerilano ĝis sia morto. Por la armena popolo li estas simbolo de fiereco kaj espero por Armenio esti libera kaj sendependa de fremda regado. Li estas konsiderata granda heroo por la armena nacio kaj ties nacia movado. Ĉavuŝ estis entombigita en la armena tombejo de Kogh.