Gramofono

aparato por ludigi sonon registrita sur (nigraj) diskoj
Estas neniuj versioj de ĉi tiu paĝo, do ĝi eble ne estis kvalite kontrolita.

Sondiskludilo aŭ pli mallonge diskludilogramofono estas aparato por noti kaj redoni voĉojn, kiun elpensis en 1887 Emil Berliner (anonco pri patento: 29-a de septembro 1887). La gramofono apartenas al mediohistoria suriga sistemo. Ĝi estis kiel ludiga aparato, la mekanika posteulo de fonografo.

Gramofona transportilo
Gramofonfabriko de Emil Berliner en Hanovro

Gramofono estas – male al fonografoj – ekipita per ronda plato (sondisko), sur kiu oni povas noti mekanike tonojn; la fonografo de Edison uzis por tio ankoraŭ cilindron. La sondisko de Berliner konsistas el plata, vaksokovrita zinka disko kiel tonportanto; ĉiu disko devas esti aparte produktita ĉe tiu procedo.

La komenco de la tonportanta multobligo povis komenciĝi en la jaro de 1892, kiam oni unuafoje prem-produktis nikel-kovritan kupronegativan diskon el vulkanizita gumo. Ŝelako estis uzita ekde 1895 kiel bazmaterialo por sondiskoj.

Vidu ankaŭ

redakti