Hindologio
Hindologio estas la scienco okupiĝanta pri esplorado de lingvoj, literaturo, historio, arto, kulturo kaj religio de Barato. Fakulo pri tiu scienco estas hindologo.
Komencoj redakti
La unua eŭropano esploranta malnovan literaturon de Barato estis anglo Charles Wilkins, kiu en 1785 tradukis Bagavadgiton al la angla lingvo. Franco Abraham Hyacinthe Anquetil-Duperron tradukis fragmentojn de upaniŝadoj de la persa lingvo al latino en laboraĵo Oupnek'hat, publikigitan en la jaroj 1801-1802. La hinda filologio komenciĝis kun establo de katedro pri sanskrito en la universitato de Parizo en la jaro 1815. Profesora katedro estis estabita en Bonno en 1818 de August Wilhelm Schlegel. Centra intereso de la germana hindologio koncernis - krom la filologio de sanskrito - la Vedojn, plej malnovajn skribajn atestilojn de la hinda kulturo. Kun la religia pensado de hinduoj kaj hinda filozofio okupiĝis precipe la filozofo kaj teologo Helmuth von Glasenapp en sia ĉefverko La filozofio de la hindoj.
Hindologoj redakti
Anglaj hindologoj
- William Jones
- Henry Thomas Colebrooke
Germanaj hindologoj
- August Wilhelm Schlegel
- Friedrich Schlegel
- Franz Bopp
- Otto von Böhtlingk
- Wilhelm von Humboldt
- Friedrich Rückert
- Max Müller
- Hermann Oldenberg
Polaj hindologoj
- Leon Cyboran,
- Maryla Falk,
- Andrzej Gawroński,
- Constantin Régamey
- Eugeniusz Słuszkiewicz
- Franciszek Tokarz
- Maciej Stanisław Zięba
Hungaraj hindologoj
Al hindologoj oni kelkiam alkalkulas ankaŭ tradukantajn de sanskrito poetojn kiel Antoni Lange aŭ popularigantojn kiel Wanda Dynowska.
Vidu ankaŭ redakti
Eksteraj ligiloj redakti
- - Tri grandaj nomoj de polaj hindologoj Arkivigite je 2016-06-19 per la retarkivo Wayback Machine (en esperanto)