Ivan Ŝirjaev
Ivan Genadieviĉ ŜIRJAEV (ruse Иван Геннадьевич Ширяев[1], ankaŭ konata kiel Johano Genadleviĉ ŝirjaev, plumnomo: Ivan Malfeliĉulo; naskiĝis la 11-an de aprilo 1877 en Vereteja, gubernio Jaroslavl; mortis la 23-an de oktobro 1933) estis rusa instruisto, post 1904 rusortodoksa pastro en Vologda[2]. tradukisto kaj aŭtoro de pluraj verkoj en Esperanto. Iniciatinto kaj ĉefredaktoro de la Enciklopedio de Esperanto.
| Ivan Ŝirjaev | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Aliaj nomoj | Ivan Malfeliĉulo |
| Naskiĝo | 11-an de aprilo 1877 |
| Morto | 23-an de oktobro 1933 (56-jaraĝa) |
| Lingvoj | Esperanto • rusa |
| Ŝtataneco | Rusia Imperio • Sovetunio |
| Alma mater | Q4538829 |
| Okupo | |
| Okupo | tradukisto • esperantisto • verkisto • pastro |
| Esperanto | |
| Esperantisto numero | 3228 |
Ŝirjaev fariĝis esperantisto en 1895 kaj dum sia tuta vivo seninterrompe uzis Esperanton, partoprenis la literaturajn konkursojn de SFPE, La Ondo de Esperanto, Internaciaj Floraj Ludoj ktp. Li kunlaboris al L' Esperantiste, Lingvo Internacia, La Lumo, La Ondo de Esperanto, Literatura Mondo ktp.
Sub la plumnomo Ivan Malfeliĉulo li aperigis multajn artikolojn en la Esperanto-gazetaro.[mankas fonto]
Dum kelkaj jaroj ĝis majo 1930 li kompilis 2092 alfabete ordigitajn artikoletojn kaj artikolojn sub titolo Esperanto-Enciklopedio. Tiu ĉi laboraĵo fariĝis la kerno de Enciklopedio de Esperanto (Budapest 1933) kaj pro siaj meritoj li ricevis la titolon iniciatinto-ĉefredaktoro.
Post lia morto pastro K. M. Kolobaŝkin okazigis diservojn en Esperanto je lia rememoro en la preĝejo de la vilaĝo Lomigory (6-an de novembro, 11-an de novembro, 1-an de decembro).
Originalaj verkoj redakti
- Sen Titolo (kiun kelkaj fakuloj konsideras la plej frua originala Esperanto-romano kaj la plej interesa el la fruaj romanoj verkitaj en Esperanto[3]. Eldonita nur en 1995 ĉe Pro Esperanto, Vieno). Kredeble finverkita proksimume en 1920 sed kuŝinta manuskripte en ŝranko dum jardekoj. Trafa kaj amuza rakonto pri evoluo de junulo, certe kun membiografiaj trajtoj, de frua bonega stilisto.
- Sep Rakontoj (1906)
- La Ciganino (1907), rakonto en brajla preso
- Tra la Loko Ensorĉita (1913)
- Forta Impreso (1914)
- Peko de Kain (1933)
- En la Vagono kaj Aliaj Rakontoj (1937)
1993 estis lanĉita sine de la eldonejo Pro Esperanto projekto de eldonado de plena verkaro de Ŝirjaev. Ĝis nun aperis tri volumoj: La Dormanta Grafino (noveloj), La Nova Vivo (romano) kaj Sen Titolo (romano). La kvara kaj lasta volumo kun rakontoj estas en preparo.
Recenzo pri En la Vagono kaj Aliaj Rakontoj redakti
 |
|
Tradukoj redakti
Gravaj tradukoj[4][5] restis kiel manuskriptoj en lia tirkesto, nun eble perditaj aŭ ie deponitaj:[mankas fonto]
- La Fratoj Karamazov de Fjodor Dostojevskij
- Milito kaj Paco de Lev Tolstoj
- Liturgio laŭ la ordo de Johano Krizotomo (Sankta Johano la Orbuŝulo)
Literaturo redakti
- Sten Johansson: Ivan Ŝirjaev – la evoluo de verkisto.
- En: Beletra Almanako 15 (Oktobro 2012) Arkivigite je 2021-06-11 per la retarkivo Wayback Machine. Paĝoj 134–151.
- En: Kroze – proze. Literatura esearo. Stokholmo: Eldona Societo Esperanto, 2013. ISBN 978-91-85288-40-3. Paĝoj 14–35.
Eksteraj ligiloj redakti
- Nekrologo de Ŝirjaev en Literatura Mondo
- Recenzo pri Sen titolo de S. Pokrovskij
- Recenzo de C. J. Günkel Arkivigite je 2016-03-04 per la retarkivo Wayback Machine
Referencoj redakti
- ↑ Ivan Ŝirjajev, la iniciatinto de nia Enciklopedio, La Ondo de Esperanto, la 23-an de aprilo 2017.
- ↑ Sen Titolo, Vieno 1995, postparolo p. 307-333 donas multajn informojn pri liaj vivo kaj verko
- ↑ (eo) Jubileoj kaj memordatoj en aprilo 2022, La Ondo de Esperanto, paĝo 45, n-ro 1, 2022
- ↑ Heroldo de Esperanto, n-ro 48 (753), 1933, nekrologo (mencias la tradukojn de Dostojevski, Tolstoj, Orbuŝulo), kies manuskriptoj restis en lia tirkesto
- ↑ Enciklopedio de Esperanto, p. 533-544 (ripetas informon pri liaj tradukoj)
Bibliografio redakti
- Taŭriono Smykov, Ivan Ŝirjaev: novaj biografiaj informoj, Esperanto, 1374 (12) Decembro 2022, paĝoj 260-261
