Imre Kádár

KÁDÁR Imre estis rumanuja hungara poeto, verkisto, tradukisto, redaktoro naskita en Komárom la 12-an de januaro 1894 kaj mortinta la 13-an de novembro 1972 en Budapest.

Imre Kádár
Persona informo
Naskiĝo	12-an de januaro 1894 (1894-01-12) en Komárno
Morto	13-an de novembro 1972 (1972-11-13) (78-jaraĝa) en Hegyvidék
Tombo	Tombejo Farkasrét, 6/19-1-81 vd
Ŝtataneco	Hungario vd
Familio
Edz(in)o	Margit Izsáky vd
Profesio
Okupo	poeto tradukisto verkisto teatra reĝisoro vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Biografio

Imre Kádár finis la gimnazion en sia naskiĝurbo en (1911). En Budapeŝto li studis juron, poste en la komerca akademio. En la unua mondmilito li vundiĝis. Post la falo de konsilantara respubliko en 1919 li loksidiĝis en Kluĵo kaj iĝis ĉefkunlaboranto de Keleti Újság, redaktoro de Napkelet (1920–22), Kulissza (1922–23). En 1927 li ĉefredaktis la ĵurnalon Mai Világ, en 1928 Erdélyi Hétfői Hírlap. Li partoprenis la establon de ESZC. Inter 1933 kaj 1940 li estis direktoro, reĝisoro de teatroj de Kluĵo kaj Oradea, ano de KZST. En 1944 li iĝis instruisto en Budapeŝto en reformita teologio.

Verkoj

• Arany őszentsége (poemoj, Komárom 1912);
• Az idegen katona (dramo, Kluĵo 1922);
• A százegyedik (dramo, Kluĵo 1922);
• Bujdosó ének (poemoj, Kluĵo 1925);
• Nászrepülés (romano, Kluĵo 1927);
• Fekete bárány (romano, Kluĵo 1930);
• A tudomány jégmezőiről Krisztus keresztjéhez (Nyíregyháza 1942);
• Érdekből tértem át (Budapeŝto 1946);
• Egyház az idők viharaiban (Budapeŝto 1957).

Tradukaĵoj

• Ion Luca Caragiale: Az elveszett levél,
• Octavian Goga: Manole mester,
• Victor Eftimiu: Prometheus,
• Ion Minulescu: A szerelmes próbababa,
• Ion Marin Sadoveanu: A métely (Budapeŝto 1926);
• A havas balladái (tradukaĵoj el rumana lingvo, Kluĵo 1932. Lukseldono 1934).

Bibliografio

• Finta István: Itt hagyott minket K. I. (Reformátusok LapJa, 1972. 49. sz.).

Fontoj

• Romániai magyar irodalmi lexikon