István Ballér
István Ballér [iŝtvAn balEr], slovene Števan Baler, laŭ hungarlingve kutima nomordo Ballér István estis hungaria slovena luterana pastro, kantoro. Lia familia nomvarianto estis Balliér.
| István Ballér | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | la 28-an de aŭgusto 1760 en  Gerencseróc (Hungara reĝlando, Habsburga Imperio)
|
| Morto | la 2-an de aprilo 1835 en Porrog (Hungara reĝlando, Habsburga Imperio)
|
| Ŝtataneco | Aŭstra imperio • Sankta Romia Imperio • Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | luterana pastoro • verkisto |
István Ballér[1] naskiĝis la 28-an de aŭgusto 1760 en Gerencseróc (Hungara reĝlando, Habsburga Imperio, nuntempa Lončarovci en Slovenio), li mortis la 2-an de aprilo 1835 en Porrog (Hungara reĝlando, Habsburga Imperio).
Biografio redakti
István Ballér apartenis al la slovena minoritato en la tiutempa Hungarlando. Li frekventis la kutimajn lernejojn en Szentgyörgyvölgy, poste en Nemescsó, fine en luterana liceo de Sopron. Post la abituriento li iĝis kantoro en Kissomlyó. Ekde 1784 li instruis kaj kantis en Porrog, kie vivis ankaŭ slovenoj. Tiutempe la ŝtato malpermesis la slovenan lingvon sed Ballér kontraŭbatalis la dekreton kaj verkis plurajn himnojn slovene. En 1805 li estis nomumita eklezia dekano, samtempe ĝismorte li estis inspektoro de Somogy (reĝa departemento).