István Gróh [iŝtvAn grO], laŭ hungarlingve kutima nomordo Gróh István estis hungara industriartisto, arthistoriisto, verkisto, altlerneja instruisto, instruisto. Liaj fratoj estis Gyula Gróh kaj József Gróh.

István Gróh
Persona informo
Naskonomo Gróh István
Naskiĝo la  2-an de junio 1867(nun 1867-06-02)
en Hungario Nagyberezna (Hungara reĝlando)
Morto la 16-an de marto 1936
en Hungario Budapeŝto (Hungara reĝlando)
Tombo Malnova tombejo de Budapeŝto
Okupo
Okupo arthistoriisto
vdr

István Gróh [1] naskiĝis la 2-an de junio 1867 en Nagyberezna (Hungara reĝlando, nuntempa Velikij Bereznij en Ukrainio), li mortis la 16-an de marto 1936 en Budapeŝto.

Biografio redakti

István Gróh frekventis gimnaziojn en Esztergom kaj Budapeŝto, poste li akiris diplomon en Reĝa Modela Desegna Lernejo. Liaj plej gravaj instruistoj estis Bertalan Székely kaj Károly Lotz. Inter 1891 kaj 1894 li instruis en gimnazio de Nyíregyháza, li instruis ekzemple Gyula Krúdy. En 1895 li instruis en Rozsnyó, inter 1896-1917 en Industriarta Altlernejo de Budapeŝto, inter 1917-1926 li estis ties rektoro, poste li pensiuliĝis.

Elektitaj restaŭraĵoj redakti

El liaj kontribuoj redakti

  • A nyírbátori református templom. (1893)
  • Középkori falképek Gömörmegyében (1895)
  • Magyar stílusú rajzminták (1904)
  • A sajómenti népies építés (1907)
  • Magyar díszítőművészet (1908)
  • A művészeti stílusok fejlődése (1912, 2002)
  • Magyarság a történelmi stílusokban (1922)
  • Új magyar díszítések (1929)
  • A bizánci keresztény művészet első emlékei Erdélyben (1933)

Elektitaj romanoj redakti

  • Nobel Árpád kalandjai (1912)
  • Két farkas (1925)
  • Az idealista Perbetei (1925)
  • A harsányi Vénusz (1926)
  • Zsidó vagyok (1933)

Elektitaj disĉiploj redakti

Fontoj redakti