István Zádor

István ZÁDOR [iŝtvAn], laŭ la hungara skribmaniero Zádor István estis hungara pentristo, grafikisto membro de Societo Szinyei Merse Pál.

Memortabulo pri Adolf Fényes kaj István Zádor

István Zádor naskiĝis la 15-an de januaro 1882 en Hungario, en Nagykikinda (nuntempa Kikinda en Serbio). Li mortis la 24-an de majo 1963 en Budapeŝto.

Biografio

István Zádor devenis el juda familio. Li frekventis mezlernejon, poste li eklaboris en banko. Tamen vespere li plulernis en lernejo pri pentroarto en Budapeŝto. Inter 1906-1909 li vivis kaj lernis en Parizo, poste li iris al Florenco. Dum la 1-a mondmilito li estis desegnisto pri la bataloj. Tiun li daŭris dum la postaj revolucioj, tial li poste fuĝis al Munkeno. Hejmenveninta li vizitis la artistan kolonion en Szolnok. Dum la 2-a mondmilito li vivis en Nederlando, sed poste li hejmenvenis. Li ricevis premion Kossuth en 1951.

Liaj ĉefaj ekspozicioj

• 1916, 1918, 1921, 1934, 1958 Budapeŝto

Liaj ĉefaj pentraĵoj

• Feleségem (Mia edzino) 1910
• Önarckép (Memportreto) 1910
• Női portré (Virina portreto) 1935

Elektitaj disĉiploj

• Kálmán Istókovits
• Endre Vadász

Fontoj

• Hungara Vikipedio
• Kortárs magyar művészeti lexikon ISBN 963-8477-46-6