Itaboraí
Itaboraí estas municipo kaj grandurbo de la brazila subŝtato Rio-de-Ĵanejrio. Ĝi apartenas al urbaro de Rio-de-Ĵanejro.
| Itaboraí | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo de Brazilo • urbego | |||
|
|
| ||
| Flago | Blazono | ||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 24800 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 224 267 (2022) [+] | ||
| Loĝdenso | 521 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 22° 45′ S, 42° 51′ U (mapo)-22.7475-42.855833333333Koordinatoj: 22° 45′ S, 42° 51′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 17 m [+] | ||
| Areo | 430,375 km² (4 303 7.5 ha) [+] | ||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Itaboraí [+]
| |||
Bazaj informoj redakti
- Areo: 430 km²
- Supermara alteco: 17 m
- Loĝantaro: 225,263 en 2013
- Horzono: UTC -3
- Poŝtkodo:
- Telefonkodo:
- Aŭtokodo: RJ
Geografio redakti
Itaboraí kuŝas la oriente de Guanabara Golfo de Atlantiko en sudorienta parto de la lando. Rio-de-Ĵanejro troviĝas 41, Nova Iguaçu 60, Belo Horizonte 334, Guarulhos 383, San-Paŭlo (urbo) 393, Campinas 433, Curitiba 713, Braziljo 939, Goiânia 952, Porto Alegre 1159, Salvador de Bahio 1180, Campo Grande 1241, Maceió 1642, Recife 1843, Teresina 1965, Natalo (Brazilo) 2058, São Luís 2256, Belém 2446, Manaus 2862 km.
Historio redakti
En la 16-a jarcento - kiam alvenis portugaloj - indianoj vivis en tiu ĉi loko. La portugaloj komencis kulturi sukerkanojn bazitajn sur la laboroj de sklavoj de indianoj kaj nigruloj. En 1612 estis konstruita kapelo Sankta Antonio, en 1672 kapelo Johano Baptisto. En 1696 fondiĝis la paroĥo Johano Baptisto de Itaboraí. En la sekva jaro vilaĝo formiĝis. En 1759 la jezuitoj estis forpelitaj kaj la vilaĝa administrado okazis en alia vilaĝo. En 1778 la paroĥo de Itaboraí estis grava agrikultura centro. En 1780 multe de la sukeroj estis produktitaj helpe de mueliloj. Komenciĝis ankaŭ produktadoj de ceramikaj objektoj. En 1829 en Itaboraí estis granda epidemio pri malario. En 1833 Itaboraí urbiĝis. En 1850 alvenis la unua trajno, la unua stabila vojo pretiĝis en 1874. En 1888 la sklavoj liberiĝis, tial multe da kamparanoj falis al bankrotoj. En la 20-a jarcento grandparte oni produktis oranĝojn, eĉ en la 21-a jarcento Itaboraí restis agrikultura urbo. [[Dosiero:Centro comercial de Pacheco.jpg|eta|Komercejo en Itaboraí]
Klimato redakti
Itaboraí havas tropikan klimaton.
Referencoj redakti
Vidu ankaŭ redakti
Eksteraj ligiloj redakti
- portugale Oficiala paĝo[rompita ligilo]
- portugale Asocio de Municipoj de Rio-de-Ĵanejrio
- angle mapo, distancoj Arkivigite je 2016-03-04 per la retarkivo Wayback Machine