Laŭ Francisko Azorín Kajo estas Terbenkego firmigita per muro, laŭlonge de rivero aŭ ĉe la marbordo, uzata kiel elŝipigejo, aŭ ĉe stacidomo por elvagonigi varojn.[1] Li indikas etimologion el kimra kale (limo, bordo).[2]

Vidu aparte la jenojn:

Vidu ankaŭ

redakti

Referenoj

redakti
  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 100.
  2. Azorín, samloke.