Kapsikino

Kapsikino

Plata kemia strukturo de la Kapsikino

Tridimensia kemia strukturo de la Kapsikino

Kapsikino estas nature trovata en la fruktoj de la Capsicum annuum.

Alternativa(j) nomo(j)

n-vanilil-8-metil-alfa-nonenamido

C₁₈H₂₇NO₃

Fizikaj proprecoj

blanka solidaĵo

305,418 g·mol⁻¹

1,041g cm⁻³^[1]

62 °C^[2]

210 °C

n_{761}^{20}

1,5137

113 °C

6,11

Akvo:0,013 g/L

118 mg/kg (buŝe)^[3]

Sekurecaj Indikoj

Riskoj

R25 R36/37/38 R37/38 R42/43

Sekureco

S22 S26 S28 S36/39 S36/37/39 S45

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

T
Toksa

T+
Venena

GHS Damaĝo Piktogramo

GHS Signalvorto

Damaĝa substanco

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H301, H302, H315, H318

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P264, P270, P280, P301+310, P301+312, P302+352, P305+351+338, P310, P321, P330, P332+313, P362, P405, P501^[4]

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Kapsikino (kapsikino laŭ Plena Ilustrita Vortaro) aŭ C₁₈H₂₇NO₃ estas natural substancoj devenintaj el plantoj de la genro Capsicum. Ĝi estas blanka solidaĵo kun pika odoro, irita al mamuloj, inklude de la homoj, kiu produktas bruladosenton en iu ajn histo kun kiu ĝi kontaktiĝas. Kapsikino kaj diversaj aliaj komponaĵoj estas konataj kiel "kapsaicinoidoj" kaj produktiĝas kiel sekundaraj metabolaĵoj.^[5]

Kapsikino estas nesolvebla en akvo sed solvebla en etanolo, etero, kloroformo kaj nepolaraj organikaj solvantoj. Pro la brulado-sento kaŭzata de la kapsaicino kiam ĝi tuŝas la mukozan membranon, ĝi ordinare uzatas en nutraj produktoj por provizi iom da pikeco aŭ "varmo", kutime sub la formo de spicaĵoj kiel ĉilia pulvoro kaj papriko.

En altaj koncentriĝoj, kapsaicino kaŭzas brulefikon sur sensivaj areoj, tiaj kiaj haŭto aŭ okuloj. Kapsikino posedas sennombrajn bonfarajn proprecojn. Ĝi estas antioksidiga, zorgas pri la korsano, malpliigas la doloron, estas kancero-preventa, helpas en la pezo-perdo, malhelpas formadon de sango-koagulaĵoj kaj stomakaj ulceroj.

Historio redakti

Kapsikino estis unue ekstraktita sub la nepura formo en 1816 de la germana apotekisto Christian Friedrich Bucholz (1770–1818), kiu unue nomis ĝin. En 1876, la angla kemiisto John Clough Thresh (1850-1932) unue izolis ĝin sub la pura formo. En 1876, la germana apotekisto Karl Micko (1857-1918) ankaŭ izolis ĝin sub la pura formo.

En 1919, la usona kemiisto E. K. Nelson malkovris ke la zingerolo estas la akra principo de la zingibro kaj klarigis la kemian strukturon de la kapsaicino. Li ankaŭ elmontris ke la strukturo de la "paradolo" estas preskaŭ identa al tiu de la kapsaicino. En 1930 la aŭstra kemiisto Ernst Spath (1886-1946) kaj la usona kemiisto Stephen Foster Darling (1901-1990)^[6] unue sintezis la kapsaicinon. En 1961, similaj substancoj ekstraktitaj el la kapsiketo de japanaj kemiistoj estis izolitaj kaj nomitaj "kapsaicinoidoj".

Vidu ankaŭ redakti

Pipra aerosolo

Literaturo redakti

Referencoj redakti

↑ GuideChem
↑ Chemical Book
↑ Toxnet
↑ PubChem
↑ Sekundaraj metabolaĵoj estas organikaj kombinaĵoj produktitaj de bakterioj, fungoj aŭ plantoj, kaj kiuj ne estas rekte envolvitaj en la ordinara kreskado, disvolvado kaj reproduktado de la organismo.
↑ Wiley Online Library

Kategorio Kapsikino en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

[1] GuideChem

[2] Chemical Book

[3] Toxnet

[4] PubChem

[5] Sekundaraj metabolaĵoj estas organikaj kombinaĵoj produktitaj de bakterioj, fungoj aŭ plantoj, kaj kiuj ne estas rekte envolvitaj en la ordinara kreskado, disvolvado kaj reproduktado de la organismo.

[6] Wiley Online Library

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]