Karl Ernst Georges
Karl Ernst GEORGES (naskiĝinta la 6-an de decembro 1806 en Gotha, mortinta samloke la 25-an de aŭgusto 1895) estis germana filologo kaj leksikografo. Unu instruisto lia estis Friedrich Karl Kraft. Lia dua filo Heinrich Georges same filologis.
| Karl Ernst Georges | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 26-an de decembro 1806 en Gotha |
| Morto | 25-an de aŭgusto 1895 (88-jaraĝa) en Gotha |
| Lingvoj | germana • latina |
| Alma mater | Universitato de Göttingen • Universitato de Lepsiko • Ernestinum |
| Familio | |
| Infano | Heinrich Georges |
| Okupo | |
| Okupo | instruisto • klasika filologo • klasikisto |
| Verkoj | Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch |
Vivo redakti
Georges studis en Göttingen de 1826-28 klasikan filologion ĉe Otfried Müller kaj Ludolf Dissen, poste en Lepsiko. En la jaro 1828-a li iĝis kunlaboranto de Georg Heinrich Lünemann ĉe la 7-a eldono de la vortaro latina-germana Schellersches lateinisch-deutsches Lexikon. Pro sia propra vortaro germana-latina li povis doktoriĝi en 1835 en Jena. De 1839-65 li estis lernejestro en la nehumanisma gimnazio sed frue akiris la permeson retiriĝi pro okulmalsano (profesoro en 1863).
En 1830 Georges ekresponsis mem pri la Scheller-vortaro post la morto de Lünemann, kiu ekde 1837 aperis sub la nomo de Georges mem kaj restis ĝis hodiaŭ referencvortaro. Planon je eldono de Thesaurus der klassischen Latinität (I, 1854-64, II, 1 de G. Mühlmann, 1868) Georges forĵetis. Tiun ideon reprenis pli malfrue Eduard Wölfflin. Sed restis por tiu ideo kiel bazo la pionira vizio de Georges. En 1890 Georges finfaris la vortaron Lexikon der lateinisĉen Wortformen, leksikono por identigi latinajn vortformojn. Por la enlerneja uzo Georges kreis diversajn etvortarojn kaj prilaboris la specialajn vortarojn de Koch por la Eneado de Vergilio kaj por tekstoj de Neposo (1895).
Verkoj (elekto) redakti
Vortaroj:
- Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Immanuel Johann Gerhard Scheller, danach bearbeitet von Georg Heinrich Lünemann
- von Georges ab der 7. Auflage, Leipzig 1828, bearbeitet
- 10. Auflage, Leipzig 1848, 2 Bände, von Georges völlig neu bearbeitet[1]
- 12. Auflage (= 5. Auflage der Neubearbeitung), Leipzig 1861/62
- ab der 6. Auflage der Neubearbeitung (Leipzig 1869) unter dem Titel Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch
- 7. Auflage: Leipzig 1879/80, 2 Bde.
- Deutsch-lateinisches Handwörterbuch (Leipzig 1830-34)
- 11. Auflage (= 5. Auflage der Neubearbeitung), Leipzig 1861
- ab der 6. Auflage der Neubearbeitung (Leipzig 1870) unter dem Titel Ausführliches deutsch-lateinisches Handwörterbuch
- 7. Auflage: Leipzig 1882, 2 Bde.
- Kleines lateinisch-deutsches und deutsch-lateinisches Handwörterbuch (Leipzig 1864-65, 2 Bände)
- 6. Auflage: Leipzig 1890
- Lateinisch-deutsches und deutsch-lateinisches Schulwörterbuch (Leipzig 1876-77; 3. Aufl. mit einem Anhang: Wörterbuch der Eigennamen, Leipzig 1883)
- Kleines lateinisches Wörterbuch in etymologischer Ordnung von Scheller (komplett überarbeitet von Georges; Leipzig 1840)
Aliaj:
- Denkschrift auf Ernst Friedrich Wüstemann (Gotha 1857)
- Gnomologia (Leipzig 1863)
- Thesaurus der klassischen Latinität (Leipzig 1854-68, 2 Bde.; nur die 1. Abteilung des 1. Bandes ist von Georges, der Rest von Gustav Mühlmann)
Literaturo redakti
Oliver Schelske: Georges, Karl Ernst. In: Der Neue Pauly (DNP). Supplementband 6: Geschichte der Altertumswissenschaften. Metzler, Stuttgart 2012, ISBN 978-3-476-02033-8, Sp. 451f.
Eksteraj ligiloj redakti
Notoj redakti
- ↑ De ĝi kreis Julius Augustus Schneither mallongigitan version por nederlandanoj, Handwoordenboek der latijnsche taal naar de tiende uitgave van het Lateinisch-Deutsches Handwörterbuch van Karl Ernst Georges, met de noodige bekortingen voor het Nederlands bewerkt, Groningen 1854