Nohara Kiuiĉi

NOHARA Kiuiĉi estis japana instruisto. Li naskiĝis en la 10 nov. 1871 en Ĉofu, Jamaguĉi.

Esperantista Agado

NOHARA Kiuiĉi estis esperantisto de 1906. Li kunlaboris de 1907 je Le Monde Esperantiste, de 1908 je Internacia Pedagogia Revuo kaj Japana Esperantisto. Li tradukis el Sanskrito budhismajn sutrojn: Sukhavativjuho (1932), Samantamu-khaparivarto (1932) k. a. Li ankaŭ tradukis el ĉinaj klasikaĵoj de konfuciismo: Granda Lernado (1932), Doktrino de Mezeco (1932), La Libro-konstantaĵo de Fila Pieco (1933).

Traduko

Kiuichi Nohara. La samanta-mukha-parivarto, aŭ, Evangelio de avalokiteŝvaro:: XXIV-a ĉapitro de la fame konata budhisma sankta skribaĵo saddharma-pundarika-sutro. Eld. Japana Budhana Ligo Esperantista, 1934.

Ĉi tiu artikolo baziĝas (parte aŭ tute) sur artikolo el la Enciklopedio de Esperanto.

La originala teksto kontroleblas en interreta arkivo de la fonto.

EdE-N