Kliment Voroŝilov

Kliment Jefremoviĉ Voroŝilov (ruse Климент Ефремович Ворошилов, Kliment Jefremovič Vorošilov; ukraine Климент Охрімович Ворошилов, Klyment Okhrimovyč Vorošylov), populare konata kiel Klim Voroŝilov (ruse Клим Ворошилов, Klim Vorošilov) (4a de Februaro 1881 – 2a de Decembro 1969), estis elstara sovetunia militista oficiro kaj politikisto dum la Stalina epoko. Li estis unu el la dekomencaj kvin marŝaloj de Sovetunio (la plej alta militista rango de Sovetunio), kun la Ĉefo de la Generala Stabanaro de la Ruĝa Armeo Aleksandr Jegorov, kaj tri veteranaj komandantoj, Vasili Bljuĥer, Semjon Budjonnij, kaj Miĥail Tuĥaĉevskij.

Kliment Voroŝilov
Persona informo
Климе́нт Ефре́мович Вороши́лов
Naskiĝo 23-an de januaro 1881 (1881-01-23)
en Verkhnee
Morto 2-an de decembro 1969 (1969-12-02) (88-jaraĝa)
en Moskvo
Tombo Nekropolo en la muro de la Kremlo Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio ateismo vd
Lingvoj rusa vd
Ŝtataneco Rusia Imperio
Sovetunio Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Komunista Partio de Sovetunio (1903–) Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Kliment Voroŝilov
Familio
Edz(in)o Ekaterina Voroshilova (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo politikisto
revoluciulo
oficiro
soldato Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Sovetunio vd
Aktiva dum 1917– vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Lia ĉefa atingo estis translokigi la ŝlosilajn sovetuniajn militindustriojn oriente de la Uraloj, por ke Sovetunio povu strategie retiriĝi, dum tenado de sia fabrika kapablo sentuŝe.[1]

Li ludis gravan rolon en la Granda purigo fare de Stalino en la 1930-aj jaroj, denuncante multajn el siaj propraj militistaj kolegoj kaj subuloj kiam Stalino petis tion de li. Li verkis personajn leterojn al ekzilitaj iamaj sovetaj oficiroj kaj diplomatoj kiaj la komisaro Miĥail Ostrovski, petante ilin reveni volonte al Sovetunio kaj false sekurante ili ke ili ne suferos reprezaliojn el la aŭtoritatoj.[2] Voroŝilov persone subskribis 185 dokumentitajn ekzekutajn listojn, nome la kvara inter la sovetaj estroj post Molotov, Stalin kaj Kaganoviĉ.[3]

  1. Darman, Peter (16a de Decembro 2012). The Home Fronts: Allied and Axis Life During World War II. Rosen Classroom. p. 26. ISBN 1448892368.
  2. Barmine, Alexander, One Who Survived, New York: G.P. Putnam (1945), footnote, p. 21
  3. ВВЕДЕНИЕ. Arkivita el la originalo je 2021-02-12. Alirita 2018-12-02 .