Kloramino
Kloramino | ||||
![]() | ||||
Plata kemia strukturo de la Kloramino | ||||
![]() | ||||
Tridimensia kemia strukturo de la Kloramino | ||||
Kemia formulo | ||||
![]() | ||||
Nitrogena triklorido, ankaŭ konata kiel trikloramino, estas flava oleeca substanco kun eksplodemaj proprecoj, kiu donis originon al esplorado pri la kloramino en 1811. | ||||
CAS-numero-kodo | 10599-90-3 | |||
ChemSpider kodo | 23735 | |||
PubChem-kodo | 25423 | |||
Fizikaj proprecoj | ||||
Aspekto | senkolora, koroda, toksa gaso kun baktericidaj proprecoj | |||
Molmaso | 51,473 g·mol-1 | |||
Fandpunkto | -66°C | |||
Acideco (pKa) | 14 | |||
Solvebleco | Akvo:Tute solvebla | |||
Riskoj | R19 R27/28 R45 | |||
Riskoj | S7 S22 S26 S36 S37 S39 S45 | |||
Pridanĝeraj indikoj | ||||
Danĝero
| ||||
GHS Damaĝo Piktogramo |
| |||
GHS Signalvorto | Damaĝa | |||
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H290, H314, H315, H319, H335, H372, H412 | |||
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P234, P260, P261, P264, P270, P271, P273, P280, P301+330+331, P302+352, P303+361+353, P304+340, P305+351+338, P310, P314, P321, P332+313, P337+313, P362, P363, P403+233, P404, P405, P501[1] | |||
(25 °C kaj 100 kPa) |
Kloramino aŭ NH2Cl estas estas neorganika amoniaka kombinaĵo de kloro, senkolora, koroda, toksa gaso kun baktericidaj proprecoj uzata en akvotraktado kiel biocido kaj en kemiaj sintezoj. Kloraminoj estas uzataj kiel malinfektiloj pro tio ke ili estas malpli agresivaj ol klorogaso kaj pli stabilaj rilate al sunlumo kaj hipokloritoj. Malgraŭ la sendiskriminacia uzo, la produkto estas karcinomogena, toksa kaj baktericido.
Kloraminoj estis unue raportitaj en 1811, de la franca fizikisto Pierre Louis Dulong (1785-1838) (kaj post du jaroj (1813), Louis-Jacques Thenard (1777-1857) kaj Claude Louis Berthollet (1748-1822)) post provo de preparado de eksplodaĵo konata kiel trikloramino. Tamen, nur en 1907, la germana kemiisto Friedrich Raschig (1863-1928) unue preparis la substancon. Raschig, laborante kun anilino kaj hipokloritoj konstatis ke nenia koloro estiĝis kiam ĉi-du produktoj miksiĝas en ĉeesto de amoniako.[2]
SintezojRedakti
Sintezo 1Redakti
- Preparado per interagado de hipoklorita acido kaj amoniako:
Sintezo 2Redakti
- Preparado per interagado de natria hipoklorito kaj amoniako:
Sintezo 3Redakti
- Preparado per traktado de amoniako kaj kloro]]
Sintezo 4Redakti
- Preparado per trakado de fluoramino kaj kalcia klorido:
Sintezo 5Redakti
- Preparado per reakcio de hidrazino kaj natria hipoklorito:
Sintezo 6Redakti
- Preparado per interagado de amonia nitrito kaj kloro:
ReakciojRedakti
Reakcio 1Redakti
- Malkomponado de kloramino:
Reakcio 2Redakti
- Hidrolizo de kloramino:
Reakcio 3Redakti
- Reakcio de kloramino kaj natria hidroksido:
Reakcio 4Redakti
- Interagado de kloramino, natria hipoklorito kaj natria hidroksido:
Reakcio 5Redakti
- Reakcio de kloramino, nitrogena triklorido en akva medio:
Reakcio 6Redakti
- Preparado de hidrazino per traktado de kloramino kun amoniako kaj natria hidroksido:
Reakcio 7Redakti
- Kloramino transformas nitritojn en nitratojn:[3]
Reakcio 8Redakti
- Nitrogenigo de benzeno per kloramino:
Reakcio 9Redakti
- Kloramino transformas tiosulfatojn en bisulfatojn:[4]
Reakcio 10Redakti
- Kloramino transformas tiosulfatojn en sulfatojn kun unu molumo da akvo:
Vidu ankaŭRedakti
LiteraturoRedakti
- Water Quality Association Arkivigite je 2018-12-31 per la retarkivo Wayback Machine
- Optimizing Chloramine Treatment
- Drinking Water and Health
- Fundamentals and Control of Nitrification in Chloraminated Drinking Water
- Formation and Decay of Disinfection By-products in the Distribution System
- Chloramine Decomposition in Distribution System and Model Waters