Konstancio la 2-a

Konstancio la 2-a (latine Flāvius Iūlius Cōnstantius; naskiĝis en Sirmio 317 kaj mortis en 361) estis romia imperiestro de 337 ĝis sia morto. Kelkaj historiistoj rigardas lin kiel Bizanca imperiestro, sed li regis la tutan imperion.

Konstancio la 2-a
Persona informo
Flavius Julius Constantius
Naskiĝo 7-an de aŭgusto 317 (0317-08-07)
en Sirmium,  Romia Imperio
Morto 3-an de novembro 361 (0361-11-03) (44-jaraĝa)
en Kilikio
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per febro vd
Lingvoj latina vd
Ŝtataneco Roma regnoBizanca imperio vd
Familio
Dinastio Konstantena dinastio vd
Patro Konstanteno la Granda vd
Patrino Faŭsta vd
Gefratoj Helena • Constantina • Constans • Konstanteno la 2-a • Crispus vd
Edz(in)o Faustina • daughter of Julius Constantius • Eusebia vd
Infanoj Constantia vd
Profesio
Okupo politikisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Vivo redakti

Li estis filo de imperiestro Konstanteno la 1-a kaj frato de Konstanteno la 2-a kaj Konstanto. Li estis kronprinco kun siaj fratoj kaj Flavio Dalmacio. Post la morto de sia patro en 337, kaj la mortigo de Dalmacio, Konstancio kaj siaj fratoj iĝis kunimperiestroj. Liaj fratoj estis mortitaj de uzurpanto Magnecio en 350 kaj Konstancio iĝis sola imperestro.

Dum lia regado estis inaŭgurita fare de la episkopo ariana Eŭdoksio de Antioĥio en la 15-a de februaro 360 la unua preĝejo kiu estis konata kiel Μεγάλη Ἐκκλησία —Megálē Ekklēsíā, «Granda preĝejo»— aŭ Magna Ecclesia en latina, poste katedralo kaj poste Hagia Sofia.