Krucistaj ŝtatoj
Krucistaj ŝtatoj estis aro de feŭdaj senjorujoj de okcidenteŭropa stilo, konstruitaj fare de krucistoj en periodo de krucmilitoj en Sankta Lando, Anatolio kaj Mediteraneo.
Vid-al-vide al islamo redakti
La unuaj kvar krucistaj ŝtatoj estiĝis sur Proksima Oriento senpere post la unua krucista ekspedicio:
- Edessa graflando, estis la unua el la krucistaj ŝtatoj, ekzistanta en la jaroj 1098 - 1144, la unua grafo el Edessa estis Baldueno de Bouillon.
- Antioĥia princlando estis fondita en la jaro 1098 kaj falis en la jaro 1268. La unua antioĥia princo estis Bohemundo de Tarent.
- Tripola graflando, (Tripolo, urbo en Libano kaj ne ĉefurbo de Libio, estis fondita en la jaro 1104, la urbo mem estis konkerita je kvin jaroj pli poste kaj falis en la jaro 1288, la unua grafo el Tripolo estis Bernard el Toulous.
- Jerusalema reĝlando estis fondita en la jaro 1099 kaj falis en la jaro 1291 kun la falo de Akko, lastaj fortikaĵoj en la manoj de kristanoj, poste la krucistoj el Sankta Lando definitive elpelitaj. La unua reprezentanto de la nova ŝtato estis Godefroi de Bouillon, sed nur kun titolo Ŝirmanto de Sankta tombo. Post lia morto en 1100 estis kronita kiel reĝo jerusalema lia malpli aĝa frato Baldueno de Bouillon, la grafo el Edisija. La reĝlando dividiĝis en multajn feŭdajn senjorujojn, el kiuj la plej gravaj estas la jenaj kvar:
Armena reĝlando en Kilikio ne estis pure krucista reĝlando. La reĝlanda statuso estis al tiu ĉi lando donita fare de papo Inocento la 3-a. Sur ties tronon pli poste venis krucista dinastio Lusignan, kiuj alproksimigis ĝin al okcidenta Eŭropo.
Kipro redakti
Dum la tria krucmilito estis fondita Kipra reĝlando. La angla reĝo Rikardo la 1-a Leonkora konkeris Kipron de Bizanca imperio de ĉi tiea greka reganto Izako Komnennos survoje al Sankta Lando. El la eksa bizanca provinco estis kreita krucista reĝlando, sur kies trono eksidis en la jaro 1192 Guy de Lusignan, la eksa jerusalema reĝo. La reĝlando pereis, kiam la lasta reĝino vendis ĝin al venecianoj. Pli poste la insulo estis aldirita al Ordeno de templanoj, sed ĝi neniam servis al ili kiel bazejo.