László Szenczei
SZENCZEI László (sencei) estis rumanuja hungara verkisto, kritikisto, tradukisto naskita en Gyulafehérvár la 1-an de julio 1909 kaj mortinta en Budapeŝto la 30-an de septembro 1980.
László Szenczei | ||
---|---|---|
Persona informo | ||
Naskiĝo | 1-an de julio 1909 en Alba Iulia | |
Morto | 30-an de septembro 1980 (71-jaraĝa) en Budapeŝto | |
Tombo | Tombejo Farkasrét, 7/8-1-565 vd | |
Lingvoj | rumana • bulgara • hungara vd | |
Ŝtataneco | Rumanio Hungario vd | |
Alma mater | "King Ferdinand I" University (en) vd | |
Profesio | ||
Okupo | ĵurnalisto literaturkritikisto Literatura tradukisto verkisto filozofo vd | |
Laborkampo | Hungara literaturo vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Biografio
redaktiLászló Szenczei pristudis juron en Kluĵo kaj Budapeŝto. Ĝis 1940 li estis literatura rubrikgvidanto de Brassói Lapok, post 1941 en Budapeŝto kunlaboranto de Revue Danubienne, pli poste de Új Magyarország. De 1957 li estis rubrikgvidanto de mondliteratura revuo Nagyvilág. Li publikis de 1933 en Erdélyi Helikon, Korunk, Pásztortűz kaj Magyarok. Li tradukis el literaturoj rumana kaj bulgara.
Verkoj
redakti- Székely apokalypsis (rakontoj, Kolozsvár, 1935);
- A halál és tanítványa (romano pri vivo de János Apáczai Csere, (Bp., 1943);
- Az erdélyi magyarság harca (Bp., 1946);
- A magyar-román kérdés (historia kaj politika studo, Bp., 1946);
- Ócskavas (kvin groteska teatraĵo, Bp., 1976);
- Nem mindenki jut el Floridába (dramo, Bp., 1980).
Literaturo
redakti- Károly Koós: Erdélyi Helikon (1940);
- Arató András: Magyar Csillag (1943);
- Odor László: Egymásra vagyunk utalva (Műfordítók műhelyében, Élet és Irod., 1975. 27. sz.);
- Bikácsy Gergely: A hetvenéves Sz. L. köszöntése (Élet és Irod., 1979. 27. sz.);
- Csaba Gy. Kiss: Sz. L. halálára (Nagyvilág, 1980. 12. sz.);
- János Szávai: Sz. L. (Élet és Irod., 1980. 40. sz.);
- Dávid Gyula: Sz. L. (Utunk, 1980. 41. sz.);
- Szász János: Sz. L. (A Hét, 1980. 42. sz.).
Fontoj
redaktiEksteraj ligiloj
redakti- Pli plena bibliografio [1]