La lunokula popolo
La lunokula popolo estis etno de homoj de Ĉeroka tradicio, kiuj laŭdire vivis en Apalaĉio ĝis la Ĉerokoj forpelis ilin. Estas menciitaj en libro de Benjamin Smith Barton de 1797, kiu klarigas, ke ili estis nomitaj "lun-okula popolo", ĉar ili vidis malbone dumtage. Postaj variantoj aldonis pliajn detalojn, asertante ke la homoj havis blankan haŭton, ke ili kreis antaŭkolumbajn konstruaĵojn el kiuj restis ruinoj en la areo, kaj ke ili iris okcidenten post sia malvenko. Barton citis kiel lia fonto konversacion kun Kolonelo Leonard Marbury (ĉ. 1749-1796), frua setlanto de Georgia. [1] Marbury, oficiro de la Revolucia Milito kaj kongresano en la Dua Provinca Kongreso de Georgio (1775), agis kiel peranto inter Indiĝenaj usonanoj en la ŝtato de Georgio kaj la Usona registaro.[2] [3]
La lunokula popolo | |
---|---|
Ŝtatoj kun signifa populacio | |
Priskribo
redaktiEn sia verko de 1902 nome Mitoj de la ĉerokoj, etnografo James Mooney priskribis "malklaran sed persistan tradicion" pri antikva popolo, kiuj antaŭis la Ĉerokojn en malsupra Apalaĉio, kaj estis forpelitaj de ili. Klarigoj ofte priskribas ilin kiel de blanka haŭto kaj kreditas ilin por konstruado de la antikvaj strukturoj en la areo. La plej frua registrita mencio pri ili ŝajnas esti en la verko de Benjamin Smith Barton de 1797 nome Nova Vidoj de la Origino de la Triboj kaj Nacioj de Ameriko. Citante la aŭtoritaton de Kolonelo Leonard Marbury, Barton skribis ke "la Ĉerokoj diras, ke kiam ili unue alvenis en la lando, kiun ili loĝas, ili trovis ĝin kiel la posedaĵo de ia 'lunokula popolo,' kiuj ne povis vidi dumtage. Tiujn kanajlojn ili forpelis."[4] Barton sugestis, ke tiu "lunokula popolo" estis la prauloj de la albinoj kiujn Lionel Wafer renkontis inter la Tuloj de Panamo, kiuj estis nomitaj ankaŭ "lunokulaj" ĉar ili povis vidi pli bone nokte ol tage.[5] [6]
Mooney ligis la rakonton de Barton pri la "lunokula popolo" al pluraj similaj rakontoj. Unu estis de historiisto John Haywood, kiu skribis en sia verko de 1823 "La Natura kaj Indiĝena Historio de Tenesio", pri "blankuloj, kiuj estis formortintaj en parto, kaj en parto estis forpelintaj el Kentukio, kaj probable ankaŭ el Okcidenta Tenesio", atribuanta tion al indiĝena tradicio, kvankam poste Haywood mencias, ke en la 17-a jarcento la Ĉerokoj renkontis "blankulojn" sur la Malgranda Tenesia Rivero, kaj priskribas fortikaĵojn lasitajn de francoj, kiuj estis ĉirkaŭitaj per "hojoj, hakiloj, pistoloj kaj aliaj metalaj uzaĵoj", aldonante ke la Ĉerokoj trovis neniajn praloĝantojn kiam ili alvenis.[7] Mooney citas du pliajn sendependajn rakontojn de Ĉerokaj individuoj de lia tempo, pri homoj kiuj vivis norde de la Hiwassee Rivero tiam, kiam la Ĉerokoj alvenis tien, kiuj poste foriris okcidenten pro la Ĉerokoj; unu el tiuj priskribas ilin kiel "tre malgranda popolo perfekte blankaj".[8]
Du fruaj historioj publikigitaj post la verko de Barton, mencias la terminon "lunokula popolo." Kaj la verko de Ezekial Sanford Historio de Usono Antaŭ la Revolucio kaj la verko de BR Carroll nome Historiaj Kolektoj de Suda Karolino citas la historiiston James Adair kiel kreinto de la termino "lunokula popolo" laŭ la ĉeroka tradicio.[9] [10]
La Ŝtata Parko Fort Mountain
redaktiLa Lunokula Popolo notiĝis en 1968[11] per historia indikilo en la Ŝtata Parko Fort Mountain, Chatsworth, Georgio.[12]
Teorioj
redaktiLa Ĉeroka tradicio eble estis influita de tiama eŭrop-amerikaj legendoj de la "kimraj indianoj".[13] Tiuj legendoj atribuis antikvajn ruinojn al kimra antaŭkolumba vojaĝo; iuj el la versioj specife konektas tiun vojaĝon al princo nomita Madoc el Kimrio.[14] En letero de 1810, iama guberniestro de Tenesio nome John Sevier skribis, ke la Ĉeroka ĉefo Oconostota sciigis lin en 1783, ke lokaj montetoj estis la konstruaĵoj de blankuloj, kiuj estis puŝitaj de la areo fare de la ascendantaj Ĉerokoj. Laŭ Sevier, Oconostota konfirmis, ke tiuj estis Kimruloj, kiuj transis la oceanon. Historiisto Gwyn A. Williams notas ke tio estas "bela ekzemplo de la tiama maniero kiel mensoj pensis en la malfrua dekoka jarcento - kaj de la potenco de sugesto, kiun blankaj mensoj povis praktiki super ruĝaj [indianoj]".[15]
Aŭtoro Barbara Alicia Mann, kiu identigas sin je Ursa Klano de Seneca en Ohio, sugestas ke "Lunokula Popolo" devenis el Adena kulturo en Ohio, kiuj kunfandis kune kun la ĉerokoj ĉirkaŭ 200 a.K.[16]
Notoj
redakti- ↑ Kemp, Anne. "Research Notes in 'Leonard Marbury'" . Early Colonial Settlers of Southern Maryland kaj Virginia Northern Neck Counties. Alirita la 28an de aŭgusto, 2016
- ↑ . Marbury, Leonard (21a de aprilo, 1792). "Al George Vaŝingtono de Leonard Marbury, 21 aprilo 1792" (ALS). Fondintoj Online. Autografiadaj Leteroj (Subskribita), Miscellaneous Leteroj, Record Group 59, Ŝtatarkivo, Washington, DC: (La Universitato de Virginia Gazetaro, Nacia Historia Eldonaĵoj kaj Records Commission), usona Ŝtatarkivo kaj Records Administration. Alirita la 28an de aŭgusto, 2016.
- ↑ La Rektoro kaj Vizitantoj de la Universitato de Virginio. "Komentarioj pri 'Por George Vaŝingtono de Leonard Marbury, 21 aprilo 1792 (litero)" . Fondintoj Online. (La Universitato de Virginia Gazetaro, Nacia Historia Eldonaĵoj kaj Records Commission), usona Ŝtatarkivo kaj Records Administration, Washington, DC. Alirita la 28an de aŭgusto, 2016.
- ↑ Mooney, James (1902). Mitoj de la ĉerokoj. Ĉerpita de la Deknaŭa Jarraporto de la Bureau of American Ethnology . Washington, DC: Government Printing Office . pp. 22-3. ĉe Internet Archive
- ↑ Barton, Benjamin Smith, MD (1797). Novaj opinioj de la origino de la triboj kaj popoloj de Ameriko . Filadelfio, Pensilvanio: John Bioren por la aŭtoro. p. XLIV. ĉe Internet Archive
- ↑ Anderson, Charles Loftus Grant (1914). Malnova Panamo kaj Kastilio Del Oro. p. 322.
- ↑ Haywood, Johano (1823). La Natura kaj Indiĝena Historio de Tenesio. George Wilson. pp. 166, 334.
- ↑ Mooney, James (1902). Mitoj de la ĉerokoj. Ĉerpita de la Deknaŭa Jarraporto de la Bureau of American Ethnology. Washington, DC: Government Printing Office . pp. 22-3. ĉe Internet Archive
- ↑ Sanford, Ezekial. Historio de Usono Antaŭ la Revolucio: ... . Filadelfio: 1819, clxi.
- ↑ Carroll, BR, Historiaj Kolektoj de Suda Karolino . Harper, New York: 1836, Vol. 1, p.189.
- ↑ McCain, Stacy (aŭgusto 28a, 1994). "Whites konstruis misteron de Fort Mountain, sed ne ŝtonmuron". Romo News Tribune. Alirita la 31an de Aŭgusto 2016.
- ↑ Tibbs, Davido (2008). "Legendoj de Fort Mountain: La Lunokulaj Homoj / Princo Madoc de Kimrio" . Historical Marker Datumbazo. Alirita la 30an de Aprilo, 2013.
- ↑ Williams, Gwyn A. (1979). Madoc: La Kreado de Mito. Eyre Methuen. p. 86. ISBN 978-0-413-39450-7. alirita la 2an de aprilo 2013.
- ↑ Putnam, Walter (decembro 29a, 2008). "Mistero ĉirkaŭas ruinojn de Norda Georgio". Athens Banner-Herald. Elŝutita majo 13a, 2014.
- ↑ Williams, Gwyn A. (1979). Madoc: La Kreado de Mito . Eyre Methuen. p. 86. ISBN 978-0-413-39450-7 . Alirita la 2an de aprilo 2013.
- ↑ Bruce E. Johansen ; Pritzker, Barry M., Red. (2008). "Ohio Valley Mound Kulturo". Encyclopedia of American Indian History (Presi). Santa Barbara, Kalifornio: ABC-CLIO Ltd. pp. 444-446. ISBN 978-1851098170.
Referencoj
redakti- Abramson, Rudy (2006). Enciklopedio de Apalaĉio . Universitato de Tennessee Press . ISBN 978-1-57233-456-4 . Retrieved 23 April 2013.
- Mooney, James (1902). Mitoj de la ĉerokoj . Ĉerpita de la Deknaŭa Jarraporto de la Bureau of American Ethnology . Washington, DC: Government Printing Office . pp. 22-3. ĉe Internet Archive
- Tibbs, Davido (2008). "Legendoj de Fort Monto: La Luno-Eyed Homoj / Princo Madoc de Kimrio" . Historical Marker Datumbazo. Prenite April 30, 2013.
- Williams, Gwyn A. (1979). Madoc: La Kreado de Mito . Eyre Methuen. ISBN 978-0-413-39450-7 . Prenite 2 aprilo 20